Forbidden Love

FL: Chapter 7

[Keiza]

-----

"Alam mo, yang kabaitang yan ang ikakamatay mo."

"A-anong - what the hell are you doing here?!" ghad! Kaya pala siya pamilyar! He's Xenon, someone very close to me.

"Hmph! Hindi mo ba ko na-miss?"He pouted which made me roll my eyes.

"Who's he?"

"Ang gwapo, girl!"

"Ihhh! Sana new student!"

"Pero teka, magkakilala sila niyang babaeng yan?"

"Parang. At, girl, si Keiza yan. Yung nakipagsagutan sa Queen Bees!"

Tumingin siya sa paligid, narinig yata yung mga sinasabi nung mga babae. He chuckled, shaking his head. "Naku naman! Nilipat ka na nga dito, gulo ulit, Keireebabes?"

"K-Keireebabes?!" I winced ng sumigaw si Keana at yung mga kaibigan ko na sumunod pala sa akin at nasa likod ko. Ouch naman guys! Hindi ako bingi pero sainyo, mabibingi talaga ako!

"Keireebabes daw!"

"Sila?!"

"Oh my gee! No way!"

"OMG!!! Ang landi naman niyan! May Lee Brothers na nga, yung tatlong new students na gwapo, tapos yan! Flirt alert!" Napatingin ako dun sa nagsabi nun at inirapan. Napatahimik naman siya at tumungo.

He chuckled again because of that. Bumaling naman ako sa kanya at sinamaan siya ng tingin. Tinikom niya naman ang bibig niya pero halata mong pinipigil ang tawa.

"Guys, please?" I said through my teeth as I looked at my friends, motioning to the girl behind me who was trying to stand up. "I just have some business to attend to." I added as I glared at Xenon.

"Bu - sabi ko nga. Kayo kasi eh! Ayaw pa sumunod!" Mabilis na bawi ni Micah ng samaan ko rin siya ng tingin. Na-iiling naman sumunod yung iba at tinulungan yung babae.

Mabilis akong lumapit kay Xenon na nakangiti sa akin at hinila papalabas.

"H-hey, hey, hey! Alam kong na-miss mo ko pero dahan-dahan naman! Aray!" Tumigil ako sa paglalakad kaya tumama siya sa likod ko. He rubbed his head as he pouted, looking at where we are. "So sa parking mo naisipa--"

"Shut up, will you." Tumawa lang siya na ikina-inis ko. "What are you doing here, Xen?! Do mom and dad even know you're here?!"

Tumawa ulit siya kaya nabatukan ko tuloy. "Umayos ka nga."

"Okay, chill! Eto na!" He raised his hands in surrender. "I'm here for some important business."

"W--"

"THAT you can't know." Mabilis niyang duktong. "And about tito, it's all taken care of."

I raised a brow. "And by that, you mean they don't know." He laughed sheepishly and rubbed his nape. I sighed in frustation. "God! Hindi ka pa rin nagbabago! Ako pa rin ang kailangan umasikaso sayo." I huffed.