Chapter 2

277 27 3
                                    


"Where am I???"


Yan ang unang mga salitang lumabas sa bibig niya sa unang tao na nakita niya pagkamulat ng kanyang mata. Tumingin tingin pa siya sa paligid. Limang kalalakihang panay nakaitim ang agad niyang nakitang nakalinya na akala mo'y mga sundalo na sa anumang oras ay handa sa bakbakan. Sa tabi niya ay isang lalaking may kaamuhan ang mukha ngunit nakaitim din ang suot.

Binalik niya ang ang kanyang tingin sa lalaking una niyang nakita. Medyo malabo pa ang kanyang paningin pero alam na alam niyang makisig ang taong iyon.


"Luke, ikaw ng bahala sa kanya. I have lot of things to do and get rid of. This will be the last time na may makikita akong ganito sa poder ko. Understood!!"

"Oo na."



Pagkuwan ay basta basta umalis ang lalaki.

-------------------------

"At last, you're awake.
I'm Luke. They're my Colleagues. Kami ang nagligtas sayo."


Susubukan palang sana niyang bumangon pero nakaramdam siya ng kakaibang kirot kanyang sa balikat. Doon palang niya napagtanto na may bandage pala ang kamay niya. Masakit ang kanyang buong katawan pero mas masakit ang parin nararamdaman niya sa kanyang balikat.



"Oooppss. Dahan dahan lang miss. You're not yet okay. Wag ka munang bumangon. May tama ka sa balikat"...


Naguguluhan siya sa mga nangyayare. Hindi niya alam kung nasaan siya at kung paano siya napunta rito. Gaya nang sabi ng mga taong kaharap niya, niligtas raw nila ito. Ngunit saan???




Madaming tanong sa isip niya pero isa lang ang tiyak para sa kanya. Ito ay ang....



WALA SIYANG MAALALA.



Pinipilit niyang inaalala ang mga nangyare pero kahit anong pilit niya. Walang nagfflashback sa isip niya. Nagsisimula na din siyang magpanic sa kanyang loob loob nang tanungin siya ng lalaking nagngangalang Luke.



"Look miss, can we ask for your name? And gusto sana naming malaman kung paano ka napasakamay ng mga sindikatong yun?"


"I'm. . . "



sasagutin na sana niya ang tanong ni Luke nang biglang siyang natigilan. Hindi niya alam ang kanyang isasagot.


Sindikato???


Kahit ano pa mang kagustuhang niyang sagutin ang tanong, hindi niya alam ang isasagot niya, dahil kahit siya mismo hindi niya alam ang sagot.


"Sindikato???. . . Sindikato. . . Sindikato. . ." Paulit ulit niyang turan. "Sino ako???" balik tanong din niya sa kanyang sarili.


Sa pagkakataong iyon, nagsimula na siyang magpanic na agad din namang napansin nang mga taong kaharap niya.
Kahit masakit, pinipilit niyang bumangon. Gusto niyang malaman lahat kaya ninais niyang bumangon baka sakaling pag nakalabas siya, maalala niya ang kanyang pagkatao.


"We'll look. Siguro mas mabuting magpahinga ka muna."
Pinigilan nila itong bumangon. Nagsimula na ding maiyak ang babae sa pagpupumilit niya.



"Please. Hayaan niyo ako....
Gusto kong malaman kung sino ako."
Pagmamakaawa nito sa kanila.



Nagsisimula na itong magwala kaya naman tinurukan nila ito ng pampakalma. They had to. Hindi pa magaling ang ilang stitches niya sa braso at balikat.


"She seems to have an amnesia. She must have suffered a lot. And obviously we still can't let her go like that. . . "
- Clint


"As much as I would like to keep her, Adam wouldn't. 3 days would be enough... " - Luke



Yes. 3 days had passed already. 3 days din siyang nasa coma. 3 days nang naka confine sa poder nila ang dalaga.


Pagkuway pumukaw sa atensyon ni Seth ang pendant ng dalaga.
"Bro, tignan mo yang pendant niya. "


Dinukot ito ni Luke na nasa tabi ng dalaga.
"Violet. . .It must be her name..."
Binaliktad niya ito baka sakaling may apilyedo pa itong makita ngunit wala. Violet lamang ang nakalagay. Ipinagpalagay nalang nilang pangalan niya ito.


Sino kaya si Violet????


----------------------/--------------/---------------/-----------



Thank You for Reading...
Sana po nagustuhan niyo 😊😊😊
Dont forget to comment or vote.
Sana po patuloy niyong basahin.

Love you all. 😊😊😊

The Mafia Series: Adam (#RosesAwardsJune2019)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon