The Mafia Series: Adam (#RosesAwardsJune2019)

Chapter 21

Violet's Point of View

It's been a while ever since nag stay ako sa bahay ni Adam. As days passed na nakakasama ko siya, unti unti kong narerealized na hindi naman pala siya ganoon kasamang tao para katakutan. Although, he's very cold parin at times. Maybe, that's just his personality.

I didn't know his story and ganun din siya sakin.
Well, ibang case nga lang sakin because no one really knows my story...

Hindi na rin siya masyadong strikto when it comes sa paglabas ko sa bahay. As long I have the bodyguards with me. Papayagan niya akong lumabas. Pero once ko palang naman ginawa, besides wala din naman akong pupuntahan.

Nasa veranda ako ngayon, nagpapahangin. Tanaw ko parin kung gaano katingkad ang mga kulay lilang bulaklak ng halaman ko sa garden. Kahit kelan hinding hindi talaga ako magsasawang, tignan ang mga ito.

"Violet... Here's a little cake for you."

Lumingon ako sa nagsalita and saw Seth holding a piece of sliced cake kasama si John.

"Anong meron?" tanong ko.

"Did you forgot the date today???"

Napaisip ako. As far as I know, neither of us knew my birthday.
"Hindi ko alam." natatawa kong sabi. Wala talaga akong ideya.

WalangqWALANG
"It's your special day." Seth grinned while keeping the sole candle lit na nasa ibabaw nang sliced cake.

"Happy Monthsary with Adam!" they both said in chorus sabay tawa.

Yung dalawang to,  ibang ginawa kung hindi asarin ako pag nandito sila sa mansyon.

"Mga sira -_-" sabi ko

"Pinapatawa ka lang naman namin. Kanina ka pa kasi tulala dito..." - Si Seth saka niya ibinigay sa akin ang hawak niyang cake.

"Wala lang. I was just thinking."

"About what?" - John

"I was just thinking kung hinahanap din kaya ako nang family ko."

Napansin yata ni John na napalungkot yung ekspresyon nang mukha ko.

"Don't worry, andito naman kami eh. We are your family, right? Kaya wag ka nang malungkot." sabi niya to comfort me.

"Ang kaibahan nga lang, sa ating lahat, Adam is the head of the family and you are our Mom." tuloy ni Seth na nang aasar na naman.

aaAa

"Kanina ka pa..." sabay kaltok ko sa kanya.

Kahit na palagi akong inaasar nang dalawang to. I still appreciate their way of always making me smile. Masyado na kasing busy yung dalawa sa mga pinapagawa ni Adam, kaya silang dalawa palagi ang nakakabonding ko.

*************

"Boss. Ano nang plano natin?"

"Wag ka ngang atat! Kung mag isip ka naman kaya nang plano jan hindi yung naghihintay ka na lang!"
asik niya sa tauhan niyang nangungulit sa kanya.

Maya maya nakita niya ang tauhan niyang naglalakad pabalik balik sa isang pwesto.

"Anong ginagawa mo???" tanong niya sa kanya.

"Eh boss. Nag iisip ako nang plano." sagot naman niya.

"Ungas talaga eh no!? Paa mo ba ang mag iisip? Ha?"

"Sorry boss." at umupo na din ito.

Halos magdadalawang buwan nang standby sila sa pagdakip kay Violet. Paano, bantay sarado ito lagi nang mga tauhan ni Adam.

"Lintik na Adam na yan! Masyadong mapapel!"

"Boss gusto niyo, siya na lang unahin namin. Para kapag wala na siya, magagawa na natin ang mga plano natin sa babaeng yun nang walang sumasagabal."

"Si Violet lang ang pakay natin. Hindi natin alam kung sino at ano ang kayang gawin nang Adam na yan. Kailangan nating mag ingat. Dahil sa oras na malaman niya ang organisasyon natin, otoridad ang makakalaban makakaharap natin! Naintindihan mo!?"

"Eh boss, pwede naman nating gawin nang palihim diba? One time big time na para siguradong hindi makakapagsumbong." kumbinsi niya sa amo nito.

"Kung sabagay." napangiti ito. Mukhang may nabubuo na naman siyang plano, hindi kay Violet kung hindi kay Violet.

"Uunahin muna nating tanggalin ang kandado bago ang pintuan." ngisi nito. "May silbi ka din pala eh. Kung ganyan ka sana palagi. Edi maganda."

"Hehe. Salamat boss."

"Tawagin mo yung dalawang ugok na yun, imasahe nila ang likod ko at nang mapakinabangan naman sila."

*************

*Violet's Point of View*

We're about to eat this night nang mapansin kong wala pa si Adam. I'm not expecting him naman na sumabay sa amin for dinner. Pero dati rati kasi by this hour, nakauwi na siya dito sa mansion.

"Where's Adam?" I asked.

Luke shrugged his shoulders na katabi ko lang.
"As if naman sasabay yun kakain. Asa pa Mrs. Madrigal." tukso niya sa kanya.

"Sige, gumaya ka sa kanila." sabi ko sa kanya na tinawanan lang niya.

Nahahawaan na kasi silang dalawa sa pang aasar nung dalawa. Nagiging de kolor na din sila. At di na ako natutuwa. Lagi na nila akong pinagkakaisahan asarin sa tawag nilang Mrs. Madrigal.

Back to the topic.

"I'm just asking lang naman. Wala pa kasi siya."

"Uy, concern siya..." Seth

"Seth, I'm serious." sabi ko. Pagdating kasi kay Adam, lahat ginagawa nilang kalokohan.

"He's busy. Madami yung ginagawa especially that he'll be out of town nextweek. Darating na din yun mamaya, pinauna niya lang kami kanina. " explain ni Luke.

Sa wakas, nakakuha din ako nang matinong sagot sa kanila.

"Ganun ba?" tipid kong sabi.

"Oo, kaya kumain ka na jan. At wag kung anong iniisip mo."

I can't help it. Hindi naman ako ganito. First time ko yatang mag aalala sa kanya. Or is it just because hindi lang ako sanay na hindi siya umuwi nang maaga?

'Just eat Violet!'

*************

I heard a loud screech of tires sa harapan nang mansyon. Kagagaling ko lang nang veranda kaya rinig na rinig ko ito.

I was about to go to my room and sleep nang marinig kong biglang umingay sa baba.

Out of curiosity, bumaba ako nang ilang hakbang mula sa hagdan. Just enough to see what's happening on the living room.

My eyes widen nang makita ko kung anong pinagkakaguluhan nila. I frozed and couldn't believe what I was looking at.

It was Adam, nearly unconscious and soaked with blood.

Unconsciously, I ran towards him. Hindi ko alintana na hagdan na pala ang tinakbo ko. I don't mind.

"Quick, call Adam's doctor!" sigaw ni Luke.

Hindi ko man siya kadugo, he's still a family to me.
Gusto ko siyang lapitan pero hindi pwede.

Luke is doing everything to keep him awake.

From that moment, I realized that I was already crying. I'm feel a little bit of pain for him....

*********

Comment naman sa nagbabasa 😊😊😊😊