Mucize Bebek.

EPİLOG

 

“Benden kaçamazsın adamım!” diye bağırdı Kress Daniel geniş bahçede ileri geri koşarken. Elinde boyu kadar zar zor taşıyabildiği ama fazlasıyla alıştığı basketbol topuyla babasından yani yolunda ki rakibinden ne pahasına olursa olsun kaçmaya çalışıyordu.

“Benim peşimi bırak yaşlı adam!” diye onu kışkırttı Daniel gülümseyerek.

Kress bu iş kolayca yapabilir o topu oğlundan kolayca alıp basket atabilirdi ama böylesi daha eğlenceliydi.

Daniel’ın söylediği cümleye takılmamaya çalıştı.

Gerçekten yaşlanıyor muyum?

Tanrım tabii ki de hayır. Şu velete bak. Aklıma şüphe sokmakta bir numara,kime çektiyse.

 

Tüm bu ikilemlerin arasında karısının sinirli sesi doldurdu tüm bahçeyi.

“Daniel Stewert ve Kressteen Stewert! Size akşam için hazırlanmanızı söylemiştim değil mi! Ne yapıyorsunuz burada.?!”

Elleri belinde bahçeye sinirle çıkan Janessa’ya, Kress ve Daniel aynı anda yavaşça dönüp yutkunurcasına sessizce baktılar ve en son aba oğul bakışları birbirlerinde duraksadı.

“Kaçalım.” Diye fısıldadı Daniel sessizce.

Kress tekrar Janessa’yı baştan aşağı süzdü ve hızla Daniel’a kollarını uzattı ve bağırdı. “Atla!”

Daniel kahkahalar atarken hızla babasının kucağına atladı ve Kress Janessa’nın onlara yetişmesine fırsat bile vermeden yanından geçerek üst kata doğru koşmaya başladı.

“Annem bizi öldürecek!” diye bağırdı Daniel heyecanla gülerken.

“Sana kıyamaz ama beni senin için bir kez daha öldürür dostum.” Dedi Kress gülüşlerinin arasında.

Daniel’ın odasının önüne geldiklerinde Kress Daniel’ı yavaşça indirdi ve Daniel’ın dadısını çağırdı bir yandan da saçlarını düzeltirken.

Dadısı geldiğinde gülümseyerek alnından öptü Daniel’ı ve dadısına gülümsedi.

“Çok terledi Sally ne yapman gerektiğini bilirsin.”

“Tabii efendim.” Deyip gülümsedi Sally ve Daneil’ı kucağına alıp odasına girdi sessizce.

Kress tam arkasını dönerken Janessa’nın varlığını hissetmiş dönüşünü biraz daha yavaşlaştırmıştı.

“Kress…”

“Janessa…” diye fısıldadı Kress sessizce ve en yumuşak haliyle.