Mucize Bebek.

✌28✌

Janessa uyku mahmurluğuyla hafifçe olduğu yerde kıpırdanırken beyninde nerde olduğunu sorguluyordu.

Sıcaktı.

Gerçekten sıcak,uzun perdelerden biri hafif aralıktı… Kress’in gece yıldızları görme isteği yüzünden.

Bu iyiydi tabii Janessa’ya göre..

Bu güzeldi,sabahları güneşle uyanmak,geceleri Kress’in tutku ve sevgi dolu kollarında yıldızlarla uyumak…

Janessa olduğu yerde kıpırdanmaya çalışırken karnının büyüklüğü yüzünden bir türlü yüz üstü yatamadığını hatırlayıp dudak büktü istemeden de olsa.

Hafifçe elini kaldırıp yüzüne yaklaştırdı ve gözlerini ovdu uyanmaya çalışarak.

Bu sabah Kress’ten önce uyanmayı çok istemişti. Yani dün gece çok istemişti. Ama gözlerini aralayıp saate baktığında bu isteğini yine yerine getiremediğini anladı.

Saat 12:00 dı!

Janessa hafif bir kırıklıkla dudaklarını bükerken yine kendi kendine konuşmaya başladı.

“Lanet olsun… Bir kez de sana yetişebileyim.!” Ses tonu ağlayacak gibi titreşirken Kress’in gür sesiyle yankılandı oda.

Kapı ardına kadar açılırken Kress kocaman gülümsemesiyle içeri girdi ve Janessa’ya yaklaştı.

“Benim sevgilim uyanmış mı?. Günaydın sevgilime.” Deyip bir çocuk gibi ona sarılmak için Janessa’yı kendine çekti.

Janessa şaşkınca ona bakarken Kresss’in kucaklamasına kokusunu içine çekerek karşılık verdi.

Bu adamdan hiç bıkmayacak mıydı?

Sonsuza dek hayır dedi içinden bir ses…

Janessa şaşkınlıkla geri çekilirken fısıldayarak akrşılık verdi.

“Sen gitmedin mi işe?”

Kress yapmacık bir şekilde dudağını büzerek karşılık verdi bu cümleye.

“Beni işe yollamaya çok meraklı bir karım var sanırım..”

Janessa gülümserken Kress’in omzuna bir tokat attı şakayla karışık.

“Şaka yapma şimdi, neden gitmedin sen işe?”

Kress normal ve o çok çarpıcı tebessümünü hayatının kadınına hiç çekinmeden tekrar sunarken eliyle nazikçe Janessa’nın saçlarını kulağının ardına sıkıştırdı.

“Bu günümü sana ayırabilceğimi düşündüm. Sen de istersen?”

Janessa gülümserken birden enerji dolduğunu hissetti.

“Tabii ki de isterim !” diye bağırırken çocuk gibi birden yataktan çıkmaya başladı.

Kress onun bu neşeli haliyle elinde olmadan bir kahkaha atarken tedbiri elden bırakmamak amaçlı kalktı ve onu bacaklarından tuttu.