“Olmayan bir sevgiliyi beklemek, utandırmaktır aşkı…”
Genç kadın son model arabasına binerken kızıl saçları rüzgarın verdiği sessiz bir ahenkle uçuşup duruyordu.
Çiftlik evine gidiyordu Marianna.
Sevdiği adamın peşini hiçbir zaman bırakmamıştı ve bırakmayacaktı da.
“Kress..”
Adını fısıldarken genç adamın aşık olduğu tebessümü geldi gözlerinin önüne..
Farkında olmadan oda bir tebessüm sunarken aydınlık güneşe,aklına düşünceler üşüşmeye başladı.
Jake’in zevkle söylediği sözler kalbine fazla ağır gelmişti.
Hem de çok fazla
Yine de o aşkın peşini hiç bırakmamıştı ve bırakmayacaktı da.
Bunlar yerine başında ki belayı düşünmeye başladı.
“Lanet olasıca.!.” dye fısıldadı havaya sertçe.
Marianna kazayla da olsa hamile kalmıştı.!Zevk almak için yaptığı şeyler ona hep kötü geri dönerdi zaten.
Şimdiyse hayatının aşkı Kress’in yanına giderken bu garip ironiye gülümsedi.
“Ona deliler gibi aşığım ama peşinden koşarken başka birinden hamileyim…” Sonra yanağından bir damla yaş süzülürken tebessümünü genişletti ..”Güleriz ağlanacak halimize” diye fısıldadı elinde olmadan.
1 Hafta sonraya randevusu vardı.
Bu bebeği tabii ki de aldıracaktı ama..Kendini suçluyordu yine. Kress’i o enkazın altından çıkarırken kendini suçlamıyordu ama Kress ona öyle bir nefretle bakmıştı ki sonra..
Marianna kendini 2. Kez suçlu hissediyordu.Hem de bu kez kimden özür dileyeceğini bile bilmeden. Ama umrunda bile değildi.
Onun tek istediği Kress’ti ve onu da alacaktı.
*********
“Şöyle durun” dedi beden ölçülerini alan orta yaşlı kadın.
Janessa kadının söylediğini yaparken hafifçe doğruldu. “Daha var mı?”
“Az kaldı…Ama sormalıyım, istediğiniz belirli modeller var mı?”
Janessa düşündü. “Şey, sanırım dikilecek şeyler özel olarak elden geçecek.. Ama bazıları daha rahat,düz renkler olursa sevinirim…Özgür giyinmeyi severim..” dedi Janessa sorarcasına kadına bakarken.
Şu aralar her şeyden çekiniyordu…
Bu çiftlik evine daha az önce gelmişlerdi.Ama neymiş,hemen beden ölçüleri alınacakmış Janessa’nın.
Yine de Janessa her şeye evet diyordu.
Bebeği hala ondayken karşısında hiç bir engel yokmuş gibi geliyordu.
“İstediğiniz gibi modeller yaparız..” dedi kadın gülümseyerek. Yavaşça doğrulurken elinde ki defteri kapattı. “Benim işim bitti,iyi günler hanımefendi”
“Teşekkürler..” diye mırıldandı Janessa.
Kadın odadan çıkınca başında ki askılara dikkat ederek odadaki yatağın bir köşesine oturdu.
Başını kaldırıp boş boş duvara bakmaya başladı sonra.
Yakında evleniyordu.
Bir bebeği oluyordu ve en azından babaı ona sahip çıkmak istemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize Bebek.
Narrativa generaleHayat ne garip,lanet ..ve boktan bir dönemeçten ibaret!' diye düşündü genç kız..Onun için hiçbir şey normal değildi artık.. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi..Her şey hem de her şey istemediği gibiydi artık. Barda tanıştığı adamla tanımadığı...