HÜMAŞAH SULTAN : TABLO GİBİ -Tamamlandı -

yaşadım yaşayacağım ölürüm ölücem

hümaşah uyandı tam ibrahime sarılacakken ibrahimin yerinde olmadığını fark etti gözlerini açti ve dogruldu ibrahim terastaydı istanbulun eşşiz manzarasına bakıyordu hümaşah uzun süre

ibrahimi izledi her bakışında tekrar tekrar aşık oluyordu 3 yıl öncesine kadar aşkın ne oldugunu hatırlamıyordu bile güldü yataktan kalktı ipek geceliğilin üstüne sabahlını

giydi ibrahim doru yürüdü ve ona arkadan sarıldı gözünü kapattı onun gözü kabılıyken ibrahim önüne döndü ve orhan dedi ve sonra hümaşahın çenesine dokundu hümaşah gülümsedi

ve gamzeleri ortaya çıktı ibrahim en çok sevdiği ikinci şey olan gamzeleri birincisi gözleriydi hümaşahının gözleriydi bir süre daha hümaşahın gamzelerini sevdikten sonra

keşke beni gamzelerine gömseler meleğim hümşah birden irkildi Allah korusun hünkarım Allah korusun ibrahim hümaşahın ellerini ellerini eline aldı keşke şuan vakit dursa diye geçrirdi aklından

hümşahın ellerinden tutup içeri götürdü hümaşahı yatağa oturtu önüne eğildi hümaşah sen kendine hümaşah diyorsun ama sen benim için hep ZEYNEP din zeynebimdin güzel gözlümdün

ben bir ömür seni bekledim ben senin bir bakışına ölürüm sen benim için zeynebi öldürüdün ben sadece senin için yaşadım ve şimdi senin için ölücem

hümaşah ne ibrahim kapıyo koştu kapıyı kaçtı kapılıgın aralıgından özür dilerim meleğim hümaşah ne aç su kapıyı ibrahim diye bağırdı 1 saat sonra

haremde şaçbağlının çığlıkları yankılandı hümaşah iyice meraklandı o sırada turhan içeri girdi yakalayın sunu diye emir verdi

emeredersiniz valide sultanım dedi hümaşah ne dediyosunuz siz turhan bir kahkaha patlattı oğlum aslanım mehmedim tahta geçti ZEYNEP

hümaşah turhanın yüzüne tükürdü bu kadar mı düştün sen turhan hafif eğildi evladın yok senin anlayamassın dedi ve gitti

11 gün sonra

Hümaşah nerdeyse kafayı yiğcekti bu sefer haremde kösem sultanın çıglıkları duyuldu hümaşah artık dayanamadı ve kapıyı kırdı ses bahçeden geliyordu hümaşah bahçeye koştu cenaze kalbalığı

gibi kalabalık vardı yokda diye geçirdi aklından adımları hızlandı kalbi vücüdü sıgmaz olmuştu aklı durmuştu kalabalık onu gerdiğini görünce teker teker yol verip eğilmeye başladı

ibrahim yerde yatıyordu başında kösem sultan vardı ve ağlıyordu hümaşah bayıldı gözünü açtında hekimhaneydi yanıında başhekim hafsa hatun vardı sultanım mrak etmeyin

hamilelikte olur böyle seyler ne diyosun hatun ne hamileliği sizin haberiniz vardı niye düşünüyordum hünkarımız yani rahmetli hünkarımız size söylemiş olmalıydı neyi rahmetli hünkarımız

beni yanlarına çağırdılar beneden sizin gebe kalmanızı sağlycak bir ilaç yapıp aşbaşına teslip etmemi söylediler demekki sizin yemeklerinize gizlece katmışlar hümaşah doğruldu sakın bunu

kimseye deme yoksa ... kadın hümaşahın önünde korkuyla eğildi hümaşah çıkıp gitti

hümaşah ibrahimin haps edildi yere giti it bağlasan durmazdı burda hümaşah büyük bir hüzünle içeri girdi burası deli mustafanınn delirdiği şehzde beyazıtın ve kasımın katledildiği yerdi

ibrahim hayatındaki en kötü günleri burda yaşamıştı hümaşah tam çıkacakken gözüne duvardaki yazı çarptı

- bu sabah

kapında iki adam konuşuyordu - sultan ibrahim öldürelicekmiş - nasıl yaparız bunu halka ne deriz - divane olduğunu söylecekmişiz - onlarda bunu inacaklardı

- işte o yüzden duvara hünkarın saçma bir şey yazması gerek - adamlardan biri içeri girer nasılsın divane padişah - haklısın divaneyim ama aşkımdan - dedikleri kadar güzel o zaman çerkes yılanı

adam güler - ibrahim beni öldürceksen öldür yoksa ben seni öldüreceğim adam güler - önce şu davura divanece şeyler yaz divane padişah ............................... -

yazıda söyle yazıyordu - ak elma kızıl elma tabağa dizil elma - hümaşah sakın beni unatma diye fısıldadı

* ibrahim her elma yediklerinde duvarda yazılı olan yazığı şöyler hümaşahta beni unutma derdi yani tekerleme gibi bir şey 

hümaşah elini karnına koydu senin için yaşayacağım bebebeğim dedi

hikayeye gerçektir