HÜMAŞAH SULTAN : TABLO GİBİ -Tamamlandı -

Benden en uzağa

Zeynep derin uykusundan nihayet uyanmıştı . Öğle ezanı çoktan okunmuş nerdedeyse ilkindi okunacaktı .

Zeynep dün gece yaşadıklarını hatırlayıp gözünden yaşları süzdürüyordu . Bir kaç gündür kopkoyu renkler giyiyordu .

En koyu bordolar , nefti yeşiller , laciverdin siyaha yakın tonları , yine siyahın içinden çokop gelmiş morlar ...

Elinden gelse içinin kan ağladığını herkese göstermekten çekinmez , siyahlarını kuşanıp gezerdi haremde . Bir türlü mutlu olamadığı bu sarayda yaşamak ölmekten beterdi.

Kösem Sultan nihayetinde bir kadındı . Yeri geldiğinde başka kadınlar bakmasını , onların acılarını anlamasını bilirdi .

Yine öyle yaptı . Söyleyeceğini söylemişti . Zeynep 'in canını yakmıştı . Söylemişti söyleyeciğini.

Payitahta olmak ona azapta kalmak kadar acı veriyordu . Sarayındaki mutlu mesut günlerin özlemiyle yanıyordu .

Asu bu genç, biçare müstakbel gelinin yarasına merhem olmaya karar verdi . Teselli edici bir iki şey söyleme gayretine düştü .

" Zeynep ..." dedi uzatarak . Zeynep Asu 'nun yüzüne bakmadan "efendim " diye fısıldadı .

" Niye üzgünsün sen bu kadar ne var bu kadar üzelecek ? " Zeynep bir süre sessizce düşündü .

" Benim kaçmam gerek bana yardım et " Sonunda derin bir nefes almıştı .

" Saçmalama " dedi Asu kısa ve net bir şekilde .

Zeyep yerinden usulca kalktı .

" Ben buraya ait değilim Asu . Bu haremdeki cariyeler gibi burda olmaktan mesut değilim . Ben İbrahim'in değilim . "

" Öylesin ... Sen bu hanedana aitsin ."

" Ben bir mücerveher değilim ben bir insanım ."

" Bir insandan daha fazlası olmak içi burdasın zaten Zeynep ."

Ahu da ayağa kalktı .

" Bak Zeyep kendi iyliğin için mecbursun ... Benim şimdi gitmem gerekiyor sende hazırlansan iyi olur derslerine başlaacak bugün . Dün zaten sende İbrahim de yemeğe gelmediniz

büyük validem çok sinirlendi . "

" Vaziyet bu İbrahim . Bunu Zeynep 'e sen mi izah edeceksin yoksa biz mi edelim ? "

" Ben ederim validem . Uygun bir şekilde . "

"Zeynep ..." dedi bir ses . Zeynep kitaplarını karıştırıyordu . Bir türlü seçemiyordu okuyacağı kitabı .

" Leyla ile Mecnun ."

"Beng ü Bade"

Kitapların hepsinin adını sesli bir şekilde telafuz etmişti Zeynep .

" Hı " dedi Zeynep sesini duyduktan sonra .

Sesin kimden geldiğini anlamamıştı .

" Hı" dedi gelen kişi . Zeynep beyaz geceliğini hala çıkarmamış saçlarına şekil vermemişti .

" Böyle daha güzel görünmeyi başarıyosun ya hayret ediyorum sana ."

" Bende arada hayret ediyorum . Tuhaf insanım ya hu . "

İbrahim Zeynep 'in yanına oturmuştu .

" Bencede ." deyip Zeynep 'in yanağına bir buse kondurmuştu .

" İbrahim ! "

" Efendim . "

" Senin ne işin var burada ? "