Ik in Twilight 2

De eerste dag

Nadia p.o.v.

Jane heette het meisje. Iets zei me dat ik bang voor haar moest zijn trok me mee naar een kamer. Ze duwde me erin samen met een stof.

'Clothes.' was het enige wat ze zei. Ik draaide me om en zag dat ik in een soort cel stond. Zonder trailies. Er stond een bed op de grond. Een wc en een wastafel een spiegel. Verder niks. Er was een raam die licht binnen late.

Ik ging op het bed zitten en sprong gelijk weer op. Ik deed de laken omhoog en zag stro. Zerieus..... Ik zuchtte en opende de kleren. Het was bruin kort jurkje tot me knieeën zou het gaan en er zaten een soort T-shirt mouwen erbij.

Snel kleedde ik me om en legde de kleding neer onder mijn kussen om het wat voller te maken. Zonder vol kussen kon ik niet slapen.

Toen ik klaar was liep Jane binnen en ze pakte mijn schoenen af. Ze trok me overeind en liep trok me mee. We liepen een grote kamer binnen. Ik zag Aro en de twee mannen die op de andere twee tronen zaten. Twee vrouwen. En nog drie mannen. Ik kende ze niet.

'Nadia. Now you're name is slave.' zegt Aro.

'THis is my wife Sulpicia and Caius wife Athendora. Then Marcus. The three man there are Alec, Demitrie and Felix.'

Ik knikte. 'You need to follow my, Caius or Marcus order above any orders.' Ik knik weer. 'Then comes Sulpicia and Anthendora. Then the others.'

Aro geeft me een A4tje met de namen.

'Who are Renate and Heidi?' vroeg ik.

'Heidi is the woman from the tour and Renate is a other guard. For the rest of the people here you listen to but when I ask or Renate asks you drop everything. Understood?'

'Yes.'

'Yes, what?'

'Sir.' zeg ik.

'You call me, Caius and Marcus master.' zegt Aro.

'Yes master.'

Hij glimlacht blij.

'You can rest. Tomorrrow when the sun shine's trough you're window you're up.' zegt hij.

Ik knik. 'Yes master.'

'If you do anything wrong you get punished.'

'Yes master.'

'Now bow and go back to you're room.'

Ik buig en loop dan vlug terug. In me kamer bekijk ik het A4-tje weer. Ik heb problemen. Waarom... Waarom ik. Waarom heb ik het gevoel dat ik het ken. Waarom heb ik het gevoel dat iemand me gaat redden.

Nadia dit word je dood.

Nee. probeer ik me geweten in te printen. Ik kan dit. Ik moet het doen.

Succes ermee.

Ik ga liggen op het stro bed. Het prikt. Dan stromen de tranen over mijn wangen als ik aan al die mensen denk. Gelukkig moest ik normaal ook vroeg op staan. Het was winter dus de zon was later op. Ik zuchtte maar kon niet ontspannen en de tranen gingen door over me wangen. Uiteindelijk viel ik uitgeput in slaap.

0000

En? Maakt dit het een beetje goed. Dat ik zo lang niet geupdate had. ?????