A.L.İ........ İKRA ( 3 )

Bölüm 27

27. BÖLÜM

20 ağustos 2015

14.25

Kadırga / İSTANBUL

Gülşen anahtarıyla laboratuarın kapısını açtı, içeri girdi. Işıkları yaktı.

" uzun zamandır buraya gelmemiştim "

Ali bedenindeki Atamer de içeri girerken

" belli, her yer toz içinde, bir ara burayı temizletmelisin"

Gülşen kapıyı kapattı ve ikisi içeri geçtiler.

" evet, nerden başlıyoruz Gülşen"

" Sen ofisteki dolaplara bak, bende buralara bakayım"

" tamam, birde evrak ne varsa topla, Atilla'nın hiçbir çalışması ortada kalmasın"

" o niye"

" sen topla canım benim, zamanı geldiğinde o çalışmalarını bulur"

Atamer, ofise gitti ve dolaplara çekmecelere bakıyordu. Gördüğü dosyalara, kâğıtlara tek tek bakarak, masanın üstünde üst üste koydu.

" Gülşen burada yok"

" bende bulamadım"

Atamer, Gülşen'in yanına geldi.

" babasını ara"

" iyi de ne diyeceğim, nerde buluşacağız"

" buraya gelsin, hem daha etkili olur, daha evvelden gelmiş miydi buraya"

" hayır, burayı sorarsa"

" sormaz sorarsa da senin yerin, sende bilim kadını değil misin Gülşen"

" doğru, ne bileyim alışık değilim bu tür şeylere, ben beceremem ya, elim ayağım dolaşır"

Atamer, Gülşen'in topladıklarının arasında kırmızı, küçük bir not defteri gördü. Eline aldı. Sayfalarına baktı.

" ilginç, bu rakamlar, tarihler... Acaba ne için, neyse babası geldiğinde bunu ona verirsin... Atilla bunu sana saklaman için verdi senden alacak dersin... İkna edici olur"

" ben sana bir şey sorsam, ciddi bir cevap alabilir miyim"?

" sor bebeğim, soruna bağlı"

" neden Atilla, bu çok garip değil mi"?

Atamer, durdu. Ciddileşmişti.

" bak bu güzel soru... Bende tam anlayamamıştım, ama galiba bizim bakmadığımız ve göremediğimiz bir şeyi yakaladı... Benim de merak ettiğim sorulara cevap bulabilir"

" hayret, dalga geçmeden, cevap verdin, gözlerim doldu, nerdeyse ağlayacağım"

" bak bu sefer de sen dalga geçiyorsun Gülşen"

" tamam, peki sen niye çözmüyorsun... Neden Atilla"

" hah hah hah... Keşke çözebilsem ama ölüyüm bebeğim... Ben artık yokum"

Gülşen, tebessüm etti.

" bravo, bu kadar ciddi kalman bile başarıydı, gene dalga gecen adama döndün... Ölüymüş, peh..."

Atamer, Gülşen'e bakarak güldü.

" hadi sen babasını ara, akşam gelsin, çok işimiz var ve vakit..."

" biliyorum kısıtlı, çünkü sen yoksun"

Atamer kahkaha atarak;

" seni sevdim cidden bebeğim, tam bir bilim kadınısın"

(  1964  )