Blood Moon

Κεφαλαιο 1

Ετρεχε. Ένα κορίτσι έτρεχε για να ξεφύγει. Και απο αυτόν και απο το σκοτάδι που θα την έτρωγε άμα έπεφτε στα χέρια του. Γιατί ο θάνατος ισοδυναμούσε με το σκοτάδι και το ήξερε πολύ καλα η κοπέλα ότι άμα την έπιανε θα την σκότωνε για να πάρει εκδίκηση. Του άξιζε όμως αυτο που του έκανε και δεν μετανιώσε για τις πράξεις της ξέροντας τις συνέπειες. Τουλάχιστον άμα πέθαινε θα πέθαινε χαρούμενη χωρίς ενδοιασμούς μόνο και μόνο επειδή το καταφερε.
Ο άνδρας έτρεχε μανιασμένος να την πιάσει μέσα στο δάσος αποφεύγοντας κάθε τρεις και λίγο τα δέντρα και ότι άλλο του βρισκόταν εμπόδιο. Η γυναίκα ήταν εμπόδιο και έπρεπε να την βγάλει απο την μέση, αρκετά είχε δημιουργήσει και αργά η γρήγορα θα έπεφτε στα χέρια του το ήξερε.Βρισκόταν πίσω της και σε λίγο θα την εφτανε. Η γυναίκα ήξερε ότι έρχεται το τέλος της και όταν μόνο ένιωσε την παγωμένη ανάσα του πίσω απο το σβέρκο της κατάλαβε ότι όλα είχαν τελειώσει. Ομως δεν θα το άφηνε έτσι. Οχι δεν της άξιζε να πεθάνει με αυτόν τον τροπο και ειδικότερα απο αυτο το αποβρασμα. Της άξιζε καλύτερος θάνατος και ήξερε πως θα το πετυχει!
Οταν ο άνδρας είχε τελικά φτάσει δίπλα της και ήξερε ότι πλέον όλα είχαν τελειώσει για εκείνη. Ένα δυνατό φως δια πέρασε ολόκληρο το δάσος τυφλωνοντας τον και σηκώνοντας ένα κύμα σκόνης τον πέταξε πάνω σε ένα δέντρο. Το φως άρχιζε να κατατρώει τη σάρκα του και εισχωρεί βαθια μεσα στα σοθηκα του. Τα ματιά του είχαν αρχίσει να καίγονται και ο πόνος που ένιωθε σε όλο του το κορμί ήταν αβαστακτος. Τι είχε συμβεί; Μετά απο λίγα δευτερόλεπτα το φως υποχώρησε και ο άνδρας νεκρός πλέον απαλλακτηκε απο τον πόνο που ένιωθε νωρίτερα ενώ η γυναίκα είχε εξαφανιστεί.