Uykunun sahilinde gezinen yârim uyan
Yüreğindeki aşkın ateşiyle yan, kavrul
Aşkı yakıyor güneş misali desin duyan
Delice bir rüzgara bırak kendini savrul
Yaprak utansın dalda savrulmadan kuruyan
Sen tatlı uykudayken bu dünya zindan gibi
Sanki karanlıklara gömülmüş soğuk bir yer
Öyle ki bu yer ince uzun kuyu yok dibi
Ne olur artık uyan sonsuz aşkı bana ver
Çünkü sensin sadece sonsuz aşkın sahibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAKT-İ ŞİİR
PoetryEĞER ŞİİRİN VAKTİ GELDİ İSE ONUN AKIP GİTMESİNE KİMSE MÂNİ OLAMAZ; O, BİR YOLUNU BULUR VE BİR NEHİR MİSÂLİ, ZAMAN EŞLİĞİNDE, KÂİNAT YATAĞI BOYUNCA AKIP GİDER...
