Sızlar yüreğimdeki kanlı hançer yarası.
Yok, hiç yârin açtığı bu yarayı sarası.
Diye diye sonunda bir sevda fukarası.
Oluverdim şu dünya denen dert hanesinde.
Boşunaymış anladım aşk, sevda hep boşuna.
Ayrılık gider mi hiç sevdalının hoşuna.
Şaraba doymak nedir bilmez aşk sarhoşuna.
Dönüverdim zamanla dünya meyhanesinde...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAKT-İ ŞİİR
ŞiirEĞER ŞİİRİN VAKTİ GELDİ İSE ONUN AKIP GİTMESİNE KİMSE MÂNİ OLAMAZ; O, BİR YOLUNU BULUR VE BİR NEHİR MİSÂLİ, ZAMAN EŞLİĞİNDE, KÂİNAT YATAĞI BOYUNCA AKIP GİDER...
