Another

Chapter 4

Chapter 4

Geoviny's POV

IBINAGSAK  ko ang bag ko, out of frustration ay isinarado ko pabalibag ang pintuan.

"Nakakainis!" I hissed.

Nilock ko ang pintuan at inilakbay ang tingin sa aking bagong kuwarto.

Buti nalang hindi gaano kalaki ang kuwartong ito unlike my old room. One single bed and a desk, on the other side ay bathroom.

Now what?

---

"YOUR new school begins at July, don't worry hindi ka uulit ng grade"

I nodded, silently eating. I can't process this so quickly. Parang  kahapon lang ay nandun pa ako sa eskuwelahan ko and now, I'm like in another place.

Pabago-bago nalang always.

It's always been like this and I'm afraid that It'll be like this until I'll graduate college.

"Viny, we're sorry"

Tumango ulit ako, pinipilit kong huwag umiyak.I'm so tired para kaming magnanakaw na tumatakas.

  I dropped the spoon, cleared my throat.

"Why are we doing this?"

Napahinto sila sa pagkain. Staring me pero nakatuon parin ako sa pagkain.

"It's for your own good. Lalo't nang you're 15 now." Dad says, while mom is nodding.

Tumayo ako holding my plates at hinugasan ito.

"Magnanakaw ba tayo Ma?- Takas tayo ng takas eh." I said . Hinarap ko sila, leaning on the counter, arms crossed.

"Of course not!" Mom cried.

Umiling ako at umupo sa tabi nila.

"Ma, pagod na pagod na ako. Pagod na ako dahil sa pagaalis alis natin ng bahay. Parang wala na tayong permanenteng bahay" 
Tumayo ako, alam kong may sasabihin sila pero isinarado ko na ang pintuan. Lumabas ako, and I know hindi nila ako pinigilan dahil I need time.

Ngayon ko palang napansin na halos nasa in the middle of nowhere na kami. Far from the city. Lumakad ako sa lugar.

Cold breeze, many birds and fresh air. Maganda din it-

Napahinto ako sa paglalakad, oh shit. Fat and blackest cat I've ever seen. Bigla akong kinabahan, slowly backing away. Hindi normal ang nakikita kong i-ito.

The cat suddenly ran away from me, towards to the lake konting layo sa bahay namin.

And far as I know, nagulat nalang ako nang nakaharap na ako sa lake, tumaas ang aking balahibo dahil sa gulat. Across the opposite of the lake is the cat.

Nagsitaasan ang balahibo ko nang ngumiti iyun at biglang!

Tumalon sa lake!

And after that, biglang nagkaroon ng malamagic nanaman katulad sa fountain. But now yellowish and reddish, parang malaglitter ang tubig. Pero now, hindi na ako natatakot.

Because I feel familliar.

Hindi ko namalayan na ito. Para akong binubuhusan ng malamig na tubig at hangin. I feel lighter, I closed my eyes and feel the breeze.

My fingers bleed as I touched the water
   
Opening my eyes, leaning towards to the lake. Bigla akong kinilabutan ng may naramdaman akong kakaiba sa aking katawan. My mind went black,  I don't even know kung bakit parang nagslowmow ang paningin ko.

But before I knew it. I saw something dreadful, something even both of my eyes couldn't believe it. Para akong binagsakan ng langit at lupa when I saw something.

And after that my eyes went black. Namanhid ang buong katawan ko.

Mamamatay naba ako?

TBC