Another

Chapter 44

Chapter 44

"LILLIAN, are you listening to me?"

I was taken back when I heard a male voice, mas malalim. My eyes locked with his.

He stand there, infront of me. Smiling ear to ear while his light orange hair swept cleanly.

"Lillian, ano ba, we have to get going dahil naghihintay na sila sa pagdating mo." Tugon ng lalaki.

P-pagdating?

Napaurong ako palayo sa kaniya, no. Bakit ako narito, bakit ako nasa eroplano at-

Ang pananamit ko, hindi ganito. I immediately snapped my thoughts, tumayo ako while massaging my temples to cool down. 

"Wait-" tinuro ko siya up and down "Who are you?" I asked.

Tumaas ang kilay ng lalaki at ngumisi and laughed a little. "Ma'am, it's me Maverick."

Maverick?

"Kailan ka nagpakulay ng buhok?"

Tumaas ang kaniyang kilay lalo.

"Ma'am since last year ganito na ang hair ko. Ano bayan sinabi ko na sainyo eh, wala lang kayong pake saaken hmp."

Siya, siya pala ang lalaking alagad ng lalaking iyon. I composed my body, lalong lalo na ang suot ko na halos kita na ang buong buo ko.

"Sino bang naghihintay saakin at bakit ako nasa eroplano?"

Lumiit ang kaniyang mata at cinross ang kaniyang arms, pumiling ang kaniyang ulo.

"Ma'am, I don't play games with you. Kailangan ka na makita ni Sir, he wants to see you badly after your visit in Japan." Wika nito.

Japan?

Tinignan ko ang buong katawan ko. O-oh no wtf, my body is more lean and white. Para akong idol dahil parang alagang belo ang aking katawan.

This clothes halos nasa gitna na lamang ng aking hita ang nakikita. Ibang iba ang suot ko rito, muntik na akong bumukaka.

"T-the mirror." I almost murmured.

"A-ano?"

"Give me a mirror!"

I paced back and forth. I can feel the rush inside of me at halos sumabog na ako sa kaba. The shoes I'm wearing is high at halos hindi ako makapagbalance at ramdam ko ang bigat ng hoop earrings na suot suot ko.

B-bakit ganito ang pangsuot ko at bakit sinasabi niya na galing ako ng Japan. The thoughts are mixing above my head at halos kagat kagati ko na ang aking na-

Acrylic!?

"Ito."

Agad ko itong kinuha. I took a derp breath before facing the mirror.

Glass skin, red lipstick, lashes that almost touch my eyebrows and my eyes that have grey contacts. Halos kilabutan ang sa aking mukha, I don't even look like me anymore!

"Nasaan siya?"

"FUCK you, what have you done to me!?" I almost shouted on top of my lungs infront of the man who ubducted me in the first place.

Isa isa kong pinagtatanggal ang aking mga alahas, from earrings to braceletes pati ang stilettos na halos patayin ako sa taas.

"W-whoa, chill princess. Diba iyon ang gusto and style mo?"

Kumunot lalo ang aking nuo with frustration. Lumapit ako sa kaniya at kinuha ko ang kwelyo niya pababa saakin, my knuckles shakes with anger booms inside of me.

"Anong ginawa mo saakin." I gritted my teeth at lalong diniinan ang aking hawak sa kaniyang kwelyo pero.

Lalo siyang ngumiti at dahan dahang hinawakan ang aking kamay. Agad ko itong itinanggal sa kaniya dahil sa lubos na diri.

He leans on his desk, gazing my body from head to toe. He brushed his hair swept. "Lillian, ano bang pinagsasabi m-"

"I.AM.NOT.LILLIAN."

Siya naman ang napaayos ng tayo, his eyebrows furrowed with confusion and his jaw dropped pero agad niya itong inayos ng ubo.

He looked me with confusion and doubt.

"Geoviny, gising kana?"

Biglang bumigat ang aking paghinga. Bigla akong nakaramdam ng paginit sa aking katawan at pagbilis ng tibok ng aking puso.

"Gising?"

"You've been sleeping for the past 8 years."

8 y-years, not days kundi years.

Hindi, impossible. Hindi dapat ako naniniwala sa lalaking ito, maybe he's tricking me at mukhang totoo ito dahil napaniwala ako, yes.

Yes, this is just a trick.

'No, you're not. Listen well, sa ilang taong nagising si Lillian sa' yo, she proved that she's still willing to stay and live the body you're inhabitating right now. Muntik na nga kaming maniwala na you're gone for good.'

Nakarinig ako bigla ng boses. Now, I can even hear the voice he's saying through me, I can now even mindlink. The power inside my veins began to spread at biglang nagiiba ang kulay ng aking ugat.

It's turning yellow.

"Geoviny, please."

Kumunot ang aking noo, I can feel the anger inside of me pero.

Naalala ko na hindi naman ang dito dapat, hindi dapat ako tumitira sa katawan ni Lillian kumbaga nakikitira lamang ako.

"Geoviny, the body, your body. Ikaw mismo, half vampire and witch, si Lillian werewolf at tao"

Tinignan niya ako ng matiim that sent shivers across my spine.

"Tatlong lahi nasa isang katawan. Walang nakakaalam na may halong werewolf ang nananalaytay sa dugo mo dahil akala lang ng iba ay half witch and half vampire ka."

"In other words, maraming may gustong patayin ka. Sinisira mo ang sistema na nagpapahiwalay sa mga lahi."

TBC