Another

Chapter 28

Geoviny's POV

Silence, katahimikan. Little did we know that something would strike us like a fucking lighting bolt at that moment. We didn't know na sa isang iglap lamang ng aming kasiyahan ay.

Mawawala nalang ito bigla.

"I feel like I want to throw up. My stomach feels like it will tear apart."

Lumingon ako kay Ainah, nodding.

Tumingin ako sa empty part from what Ashley's original place. Fuck, binabanggit ko palang pangalan niya feels like shit on my chest.

"Memoria Summonario, Ashley"

Napatingin ako kay Hannah, she hold her wand swishing at biglang nagpakita ang itsura ni Ashley nuong kasama niya pa kami.

"Sabi ng mga Healer, ang nakita 'raw nila kay Ashley ay sumabog raw ang loob niyang organs even her brain. But contact parin ang panlabas niyang katawan"

Ipinikit ko ang aking mga mata, no shit. Hindi ko kayang marinig ang mga sinasabi ni Hannah "And of course, ang iniisip nila ay may nagspell sa kaniya nuong nasa cr siya"

"Pero, nasaan na ang fucker nayu-"

Napalingon kami sa pintuan nang biglang bumukas iyun. Bungad samin ang isang pandak na babae at iyun pala si Vennice.

"Dito na daw ako magstastay, I'm sorry sabi kasi nila eh"

Tumango naman kami, well. Filling up an empty space would sure help.

"What that's bullshit" Inis na sambit ni Hannah.

Tumango tango kami,nakaupo kami sa carpet sa sahig namin while watching the tv, sofa would help pero hindi kami magkakasya.

"Bakit kasi hindi tayo pupuwede like, it's our friend's funeral!" Ainah shrieked.

I bit my lips, funeral. That word, hindi ko kailanman maeexpect na darsying saamin bigla.

"And may darating na Fighterio Officials, they'll search our room at kung saan merong cctv bago naganap iyon"

"Buti naman, I hope they'll find that fucker. And mismo ako ang magtotorture sa kaniya, hinayukap 'nayun"

"Anyway, paano pa tayo makakapasok ng maayos eh sa main place nating mga wizarda and witch,eh pinaguusapan na tayo" Vennice said.

"Hay, andami na nangyayari saatin. First nasira ang sphere natin and second ito naman" Blankong sinabi ko.

Iba na ang nararamdaman ko ngayon sa kuwartong ito, it feels like an empty shell. Maybe ilang taon niyan ako bago magiging fully masaya and contented.

Ito pala ang pakiramdam ng nawalan ng isang taong espesyal sa iyo. Her blank eyes still haunts me every now and then. Naaalala ko parin ang kaniyang warm hands.

"OH FUCK!" I shrieked.

Fuck fucking shet, bigla nanaman akong nakaramdam ng sakit sa aking ugat na bigla ngayon ay nasa leeg ko na nararamdaman.

Catching my breath, my eyes blurred but kitang kita ko kung papaano nagkukulay ginto ang aking ugat sa kamay.

"Viny!- shit fuck!" Halos nagpapanic na sila. Ipinikit ko ng mariin ang aking mga mata.

"From now on, you'll be remembered Lillia. Hindi kana mangungulila daughter. You will find the truth and will understand na para sa iyo ang lahat na ginagawa kong ito"

"Come on HIDE! hide from them. Shield your mind and your sense. Block your memories and you will, by then will live a peaceful life until you'll know the truth"

Iminulat ko ang aking mata, umupo. Gasping, catching air as if like I never had.

"Viny!" Lumingon ako at bigla akong yinakap nila Vennice. Stroking my long piece of ha- hair!?

Biglang bumilis lalo ang pagtakbo ng aking puso. My eyes widen with suprise. "A-ano" nauutal kong sinabi.

Hinawakan ko ang aking buhok at ramdan ko ang lamig na naroon.

"We know, biglang nagiba ang iyong buhok gradually humahaba at biglang nagkukulay itim na asul." Hannah said.

Umiling ako, napasentido ako. Biting my lips to supressed my feelings.

"Viny, I think we should go at the clinic before its too late"

Umiling ako, humiga ulit ako patalikod sa kanila. Clutching my blanket harder.

"N-no, can you please let me have some time to think. May pasok pa tayo bukas and I think hindi ko ata kayang pumasok sa ganitong sitwasyon"

Ipinikit ko ng mariin ang aking mata pero ramdam ko parin ang lamig ng aking buhok at ang ginhawa ng aking ugat.

Until sleep consumed me.

"So Defensing Arts ngayon noh?" I asked. Pagkalabas namin ay nagtitinginan ang mga tao samin.

They looked at us with pity.

Nagbun muna ako at itinakip ko ito gamit ng isang tela. I hope no one will see my hair baka lalong maissue pa kami ngayon.

Lumabas kami sa Main Hall at dumeretso sa kaliwa at roon sa mas malapit sa Main Hall ang building ng Defensing.

The building looks like a modern rapunzel's tower. May bantay na dalawang malaking giant sa pahabang pinto sa entrance.

"Widdlerun"

Pinagbuksan kami at tuluyan kami pumasok roon. We all have the same sched kaya hindi na masyado mahirap.

And by the looks of it. Mas maliit ito kumpara sa building sa Loviear. This one have a big stage involving with some kind of weapons and tall bookshelves.

Wala ritong black board and I know this is a performance subject.

*Sigh*

Nakakamiss rin pala si Ashley. Everyone stares at us like we're some kind of animals in the zoo. Na parang lubos sila naawa saanim.

Hinigpitan ko ang aking hawak sa wand. I don't need their pity.

"Okay class move along"

Lumingon kami at may mahabang buhok na sobrang itim ang unang napansin ko. He was strikingly tall, about 7 feet siya.

He wears a cloak and a ugly looking hat na feeling ko pinapasa pasa na ito sa henerasyon.

"And now you may all know, condolence. We had a smart student who passed away yesterday."

Nagtinginan kami nila Hannah.

Why did he have to said that!?

"And now, to our lesson ay we all have to do what Ashley's great at doing in fighting"

"It is the Huppleskotch"

And everyone gasped and fainted like it is their end of the world. Some immediately grabbed their books and start memorizing some techiniques.

TBC