Another

Chapter 39

Chapter 39

"DITO ako magstastay,Zylio."

Tumaas ang kaniyang kilay, waiting for his response pero tanging tango na lamang ang kaniyang ginawa at pinaharurot na niya ang kaniyang sasakyan paalis sa aming lugar.

Taking a deep breath before releasing all of the feelings I kept a while ago.

Halos manghina ako sa gulat at takot na hindi pala ako lang ang nagmamayari sa katawang ito.  Magsisinungaling lang ako kung sinabi kong hindi ako natatakot na baka isang araw.

Kunin na niya ang buong pagkatao ko.

Ikinuyom ko ang aking palad at pumasok ulit sa bahay namin. Naamoy ko agad na may nilulutong adobo si Inay-

Inay, halos hindi na ako nasanay sa pagbibigkas nito.

"Geoviny, ano pala nangyari nuong nawala ka rito?" Tanung niya habang nagluluto at ang kaniyang likod ay nakaharap saakin.

"Hmm, nagaral ako sa Loviear. Ma, duon din ba kayo nagkita ni Nanay?"

Tumango siya "Oo, alam mo bang napakatalino ng nanay mo, sa mga ginagawa niya kabaliktaran naman dahil puro away lamang ang nagagawa niya roon" she chuckled.

"Did she ever think of what could've happened if hindi niya ako iniwan sa'yo?"

Sandali siyang huminto sa pagluluto at ipinatay na ang apoy, humarap siya saakin. "Kung alam mo lang kung gaano ka kamahal ng nanay mo nuong ipinagbubuntis ka"

"Magic, pupuwede mo ba akong turuan non?" I asked.

"Ano kaba anak?"

"Witch po." Her smile widen with suprise. Agad siyang um-oo.

ZYLIO'S POV

"Mom!"

I ran towards to her. Pagbukas palang ng kaniyang kuwarto'y, liquor's is always her bestfriend.

Her body is in the bed while her arms danggle down to the floor. Many liquor surrounds her table while some left unfinished.

Halos takpan ko na ang aking ilong sa sobrang lakas ng amoy niya. I can't drink to be honest kaya't hindi ko makaya any amoy niya.

"How's our lolo?"

"He's fine, mom. I already told you, you can't drink always. Your room stinks like shit." I said while clearing her bottles in the table.

She laughed bitterly.

"Oh-" she murmured. Umupo siya sa kaniyang pagkakahiga. "-did your girlfriend knows that as well?"

Huminto ako sa aking pagpulot. "N-no, and she's not my girlfriend. Wala naman siyang kinalaman rito at hindi naman niya ako tinatanong kung bakit dito kayo nakatira." I lied.

She always asking me questions that I don't answer always.

"Hay, sayang."

Lumapit siya saakin at muntik nang iagaw ang boteng itatapon ko na sana. "No." I firmly said at sa labas ng terrace niya'y itinapon ko ito.

She stomped like a child. "Y'know, pumasok na nga ako sa panaginip niya, tanga-tanga 'parin siya. Sometimes I think she shall know what is really happening" She mumbled.

I shrugged. Tinulungan kong ihiga siya sa kama and bid her goodbye.

"Bye anak but you should let her know!"

Isinarado ko nalang ang pintuan in response.

I ran my hair with frustration. Ikinuyom ko ang aking palad, controlling my anger. Walang kinalaman 'rito si Geoviny, she will not.