Chapter 20

44 7 0
                                    

Zylio's POV

"S-shit"

Bigla akong nakaramdam ng init na dumadaloy sa aking ugat. Sa sobrang init ay namamalipit na ako sa sakit. Nawala ang concentration ko sa upuan.

"Uy, okay kalang?"

Lumingon ako kay Lee at tumango. I relaxed my hands "Wala lang siguro toh" I said.

Ipinikit ko ng mariin ng sandali ang aking mata, shaking my head. "Ma'am" rasing my hand "bathroom" tumango naman ito.

Tumayo ako, agad tumakbo papalayo. Gasping. Napasapo ako sa aking ulo, leaning towards the wall. "F-fuck"
Biglang humapdi ang naramdaman ko na halos pati sa paa ay nararamdaman ko n-na

Napaupo ako, namamalipit sa sakit.

"Ano ang Powhel?"

Ngumiti si ina saakin. Iniabot niya sakin ang isang pulang libro na halos masunog na ang unahan. "Isa lamang sa mga masasayahing lahi, alam mo bang nais ko ring maging isang Powhel na makasama ang isang Powhel?"

Napansin ko ang lungkot sa mga mata ni mama. "K-kaso,pinigilan ako ng lolo mo. Dahil baka maranasan ko rin ang sakit na dusa"

Ibinigay niya saakin ang isang itim na singsing. "Ibigay mo ito sa tamang tao. Sa tamang oras at sa tamang pagibig"

Iniyakap niya ako ng mahigpit. At iyun nalang ang huling yakap na ibinigay saakin ni Ina bago siya namayapa.

"Okay kalang?!"

Itinaas ko ang aking mga mata at tumama saakin ang mga matang nakapaghinto sa aking hinga.

"I-ikaw" kahit sa sakit ng nararamdaman ko. Naituro ko siya, nagtataka man siya "Ikaw nagbigay saakin ng liham"

Lumaki man ang kaniyang mga mata. "A-ah, iyun! Wala lang yon!" Napatitig ako sa kaniya ng matagal. Napansin ko kung gaano kaganda ang kaniyang mata. "Bakit mo ako pinuntahan?" I asked.

Umupo siya sa tabi ko, kahit mukha kaming ewan sa hallway. "Hindi mo man lang titignan?" She said. Umiling ako "Mamaya nalang" tumango naman siya.

"Do you like me-like ano lang as to be your friend?" She asked.

Ang ganda niya.

Hindi ko napansin na nakatitig na ako ng masyado sa kaniya ng matagal. Bigla kong napagtanto na gusto kong makilala itong babaeng toh.

Nawala bigla ang hapdi na nararamdaman ko. Biglang gumaaan ang aking loob ng nakita ko ang ngiti niya.

"I like you"

Lumaki agad ang mga mata niya. "I mean like to be my friend!" Tawa ko. Tumango naman siya.

Tumayo siya lending her hand. "Off we go?" Tumaas ang aking kilay.

AnotherWhere stories live. Discover now