Another

Chapter 15

Zylio's POV

"Lio, hindi kapa ba lalabas?"

"M-mamaya nalang ako lalabas"

Isinarado ko ang pintuan ng aking silid. "May pasok pa tayo diba?" He said. I cursed, hindi talaga ako marunong makisama sa ibang tao.

"Master, ano ba ang nangyari at bigla kang nagtago sa silid na ito?"

Biglang dumating ang babaeng kasama ko or so called, my bodyguard,maid and classmate. Si Klea, kababata ko din.

Pumunta ako sa aking lamesa at tinuon ang aking tingin sa pagsolve ng mga puzzle.

"Hayy, ayoko" I said, leaning back unto my chair. "Gutom bayan sir?" She asked. Umiling ako "Paalisin mo nalang si Artur, okay?" I said. Tumango naman siya at umalis.

Nakakainis, hinawakan ko ang aking dibdib. Sumasakit nanaman ang aking puso at lalo akong nanghihina sa bawat araw since this school year began.

Naglock nadin ako sa aking sariling silid upang makalayo sa mga tao. Pati mga roommate ko nagtataka kung bakit bigla akong nagsarili ng silid pero hindi ko dapat sabihin ko bakit.

"Zylio,huwag na huwag kang gagaya sa katulad ng uncle mo. Huwag na huwag kang gagaya dun"

"Lio!  Napakaperpekto niyo sir! Sa skills at sa talino wala talagang makatatalo sayo sir!"

"Sir! Ito po, baka magutom ka!" Napunta ako sa realidad nang ibinagsak sa lamesa ko ung can. "Huwow, gutom?" Tinuro ko ung can ng coke

"Mabubusog ako diyan? Ameyzeng ka sobra Lea"

"Ih, yan lang nakita ko sa ref sir eh"

"Hay bahala ka, ayoko niyan"

"Ihh, ser"

"AYOKO"

Geoviny's POV

"Well, puwede pero. Mostly naman kasi natutulog or nagstustudy syemperds ung mga ibang lahi kaya wala naman."

"Illegal parin yun!"

"Hay, bahala ka gumalaw galaw ka ngaaa!"

Umirap ako at umupo sa bar stool. Marami ngang younger school year pero wala masyadong senpai at oppa, siguro batak nga kapag higher grade. "Lubos lubusin na natin toh noh!" Ainah said,swaying her bottle. Inagaw naman ni Hannah ito sa kaniya, "Baliw, huwag ka ngang uminom, mapapatay kita diyan eh!" She said.

"Nakatago ngang club toh noh?

"Oo! Kaya habang wala pang nangyayaring masama. Umalis na tayo dito tara!" I exclaimed. Tumango naman si Hannah "Heh?! Bakit namaannm!" Bulyaw ni Ainah. Binatukan naman siya agad ni Hannah "Tara na, magandang senyales toh. Wala pa namang nangyayaring masama kaya tara na"

"SABI ko sainyo eh. Nasaan na kasi tayo bushit!"

"Chill Viny, maliit lang itong kagubatan natoh kaya hindi naman siguro tayo mawawala"

Ilang sikot sikot na kami lumakad ngunit palagi nalang kami sinasalubungan ng katahimikan at puro puno lamang, well mas maganda mayun keysa naman hayop ung masulubungan namin mas pangit yun kaya keri muna.

"Dun tayo sa kaliwa" Turo ni Ainah. Napahinto kami "Bakit naman dun?" I asked. She chuckled "Wala lang, peling ko lang. Mukhang mas tahimik dun eh" She said. Nagkatitigan kami ni Hannah.

"Bahala na nga tara na" Hannah said.

Lumakad kami roon at lalong mas malalakin puno ang nakabungad saamin. Sa gulat ay napasampal ako sa mahiganting leaves nito "Ay puta" I murmured. Tinanggal ko ito at laking gulat ko kung ano ang aking nakita.

"A-ano yan!?"

Napaatras kami sa imahe nito. Napansin ko ding nasa gitna kami ng circle at sa gitna ay may malaking statwa na nasa parang loob ng pacircle na coffin. "Bakit siya nakaganyan, ngayun lang ako nakakita ng estatwang nakatayong may kabaong" I said. Kumunot ang noo ni Ainah. "She's a legendary woman. Alam mo bang ilan ang pinatay niya sa ating mundo? I can't believe it." She said.

Lumapit ako roon at hinawakan ang kaniyang nakasculp na pangalan. Bakas ang tanda nito. "Powhel siya, pero siya ang nagpatunay na hindi dapat pagtiwalaan ang mga Powhel kaya ngayun. Many people still despise ang mga Powhel, dahil diyan sa babaeng iyan" Hannah said, turo ang babaeng estatwa.

"Pero meron siyang estatwa?" I asked.

Tumango sila. "Yeah, because of the great man who founded this school too. Siya ang naghead over heals sa babaeng iyan pero, wala eh. Nabulag siya sa pag ibig. Kaya even though sa lahat ng ginawa niya, gumawa siya ng malaking estatwa ng kaniyang iniibig, and calles his 'lost love'"

"Ahh" I said. Tinitigan ko ng matagal ang estatwa at biglang napako ang aking mga mata nang nakita ko ang malaking bracelet na ginto sa kaniyang wrist. "Ano naman yan?" I asked.

"Yan ung binigay din niya sa iniibig niya."

"Cicillian"

"Get over with it you shit!"

"Hinding hindi kita minahal tandaan mo yan!"

Nakita ko si Ate Cicillian na may hawak na dagger, laking gulat ko nang isinaksak niya ito kay kuya. Napahawak ako sa aking bibig at sumiksik sa kama habang umiiyak.

Wala na si Kuya

"Fuck! Ikaw kasi eh pinilit mo ako!" Sabi niya turo niya sa kaniya g sarili. "A-alam mo ba kung gaano ako nagpupumilit na mahalin ka pero sorry Leonardo. Iba talaga ang mahal ko at hinding hindi ka magiging siya dahil ikaw ka! Iba siya at ikaw. Tandaan mo yan!"

Nagbalibag lahat ng mga gamit at lumipad sa ere, ibinalot ko ang aking sarili gamit lamang ang aking kamay habang umiiyak. Hindi ko kaya ito, para akong mamamatay dahil sa takot.

"Lillian"

"FUCK!"

Napaatras ako at napaluhod. P-para akong sinasaksak sa utak dahil hindi din ako makahinga ng maayos. P-para akong pinapatay dahan dahan.

Hanggang kadiliman ang bumalot sa aking paningin.