Black Smoke

Καφές .

Μόλις τα χείλη τους ακουμπησαν , το σώμα του τζόναθαν άρχισε να τρέμει από ξαφνική αδρεναλίνη , ναι μεν , το φιλί της διαπέρασε την καρδιά του η  οποία ήταν καιρό σε καταστολή αλλά αυτό που έκανε το σώμα του να τρέμει ήταν κατι παραπάνω . Μία παλιά συνήθεια του έλυπε . Του έλυπε να σπέρνει τον θάνατο και αυτό είχε ξαφνικές επιπτώσεις στο κορμί του , λες και είναι κάποιος ναρκομανής . Σταμάτησε τον εαυτό του και επικεντρώθηκε σε εκείνη .
Δεν άντεχε όμως ή σκέψη του ετρεχε σαν ορός. Άθελά του .
Στο μυαλό του πέρασαν ξαφνικές εικόνες από νωρίτερα . Το χέρι της Τζες τον τράβηξε απότομα όταν πήγε να φύγει από το αεροδρόμιο και στριγγλιες εβγεναν από τα χείλη της , παράπονα και πικρές εξομολογήσεις ότι τον ανεχόταν μοναχα για το γεμάτο του πορτοφόλι και πώς τον είχε βαρεθεί , και πώς είχε χίλιους άλλους άντρες να της κάνουν τα χατήρια. Ειλικρινά , δεν τον ένοιαξε καμιά λέξη της μα ανάθεμα ή φωνή της ήταν τόσο ενοχλητική ... Έκρυψε το πτώμα της πίσω από ένα σκουπιδοτενεκέ και σαν να μην έγινε τίποτα γυρησε πίσω στην σουίτα για να ξεπλύνει το αίμα.

Το χέρι του πέρασε γύρω από την μέση της Ρόζαλιν , καθώς μέσα από κάθε αιματηρή σκέψη τα φιλιά δυναμωναν .
Αναστεναγμοι και χάδια ανάμεσα σε φρικτές αναμνήσεις τον έκαναν να την σηκώσει  πάνω του και να ρίξει απότομα το σώμα της στο κρεβάτι .

Οι αναμνήσεις ξαφνικα κόπηκαν σα κλωστή.
Το μυαλό του ένιωσε για πρώτη φορά ελεύθερο , ένιωσε πως για πρώτη φορά ελενχε το κορμί του μοναχός του τραβώντας το πάνω στο δικό της .

Για πρώτη φορά στην ζωή του ένιωσε πως αγκιξε το τέλειο. Πλησίασε και στάθηκε απέναντι στην απόλυτη ελευθερία και ευτυχία . Ένιωσε το σώμα του να μετατρέπεται σε μία μαζα ενέργειας και να στέκεται αγέρωχα μπροστά από την ίδια την ζωή και για πρώτη φορά ή ζωή του χαμογελούσε ...

Τα ρούχα τους είχαν απλωθεί σαν ένα μουντό μωσαϊκό στο πάτωμα , οι κουβέρτες τους κάλυψαν σαν μεταξωτά σύννεφα και οι αναστεναγμοι Τους ήταν απαλά χρώματα που βαψανε τον δικό τους ξεχωριστό έργο τέχνης , οι βαριές ανάσες τους ήταν ή δικιά τους κλασική σύνθεση μουσικής , και ήταν ο πιο γλυκός ήχος στα αυτιά τους .

Όταν ή σκέψεις τους κατέβηκαν από τα αστέρια και άγγιξαν ξανά την γη ξεκίνησε το μετανιωμα ...

Ο Τζοναθαν είχε κάνει το χειρότερο πράγμα . Έδωσε την καρδιά του σε κάτι που ξέρει πως πρέπει να διαλύσει.

Ένας μήνας ακομα πέρασε και προσπαθούσε να μαζέψει το κουράγιο . Πάλευε με τον εαυτό του . Δεν είχε πολύ χρόνο. Ή διορία τελείωνε .

Ήξερε .

Όσο αργούσε ... Τόσο χειρότερα για εκείνον .

Μα το χαμόγελο της είχε όλα τα χρώματα της αυγής .

Και τα μάτια της έκρυβαν όλα τα μυστικά της δύσης.

Και δεν μπορούσε να την σώσει ,

Ήξερε ,

Αν σε βάλουν στόχο αυτοί , δεν θα κοιμηθούν μέχρι να σε δουν έξι μετρα κάτω από το χώμα .

Ίσως καλύτερα να έχει έναν ειρηνικό θάνατο από τα δικά του χέρια που την αγαπούν , παρά ένα θάνατο εν ψυχρώ.

Με τόσες σκέψεις , ο καφές πάγωσε στα χείλη του ... Τον έβαλε στην άκρη .

Ή Ρόζαλιν βγήκε ξαφνικά από την τουαλέτα ζαλισμενη .
Πολλες Ναυτίες κατεκλειζαν το σώμα της , τελευταία.

Τα μάτια της τον κοιτούσαν μα ταξίδευαν αλλού . Σαν χίλιες σκέψεις να κυλούν ταυτόχρονα μπροστά της και να την προβληματίζουν .

Σηκώθηκε και έβαλε τα χέρια του γύρω της , ή πλάτη της ακουμπούσε το στερνο του , τα χείλη του έδωσαν ένα πεταχτο φιλί στον λαιμό της ... Δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της , ένα προσγειώθηκε στο χερι του . Ανήσυχος την γύρισε αντικρι του ...

" Γιατί κλαις ?"
Ένα πλατύ χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη της , δεν μπορούσες να διακρίνεις αν ηταν Αληθηνο ή ψεύτικο.

" Είμαι χάρουμενη ...Είναι δάκρυα χαράς "

Τραβήχτηκε από πάνω του γεμίζοντας το χέρι της με μπισκοτάκια , αυτά που είχε δίπλα από τον καφέ του ο Τζοναθαν .

Ήρθε ή ώρα .

" Μωρό μου? "

" Ναι Τζοναθαν ?"

" Έχεις πιεί καφέ ? Θα μου φτιαξω ένα δεύτερο ποτήρι , αυτός πάγωσε."

" ... Κάνε και σε μένα , λοιπόν "

Γυρησε την πλάτη του σε εκείνη, φρόντισε να μην τον δει, μέσα από την τσεπη του παντελονιού του έβγαλε ένα ασπρο φακελάκι , άδειασε το εσωτερικό του μέσα σε μία από της κούπες , την αριστερή . Και την έτεινε σε εκείνη ."

Άφησε της κούπες του καφέ κάτω και γύρισε στιγμιαία την πλάτη του , προσπαθώντας να κρατήσει τα δάκρυα του .

Όταν γυρησε σε εκείνην, είχε την κούπα του καφέ στα χέρια της . Έπιασε λοιπόν και εκείνος την δικιά του, και δεν μπορούσε να βγάλει τα μάτια του από πάνω της καθως άδειαζαν το εσωτερικό των κουπών τους .

..........

" Ή δουλειά έγινε . Το ειπιε. Θα είναι νεκρή σε 24 ωρες"

" Ναι, το είδα . Μπράβο. Έλα να παραλάβεις την αμοιβή σου . ... εκεί που είπαμε."