Bir haftadır okulda yoktun Jung Hoseok.
Nerelerdesin, ne yapıyorsun gerçekten bilmiyordum.
Meraktan kafayı yiyecektim sanırım.
Bunun önüne geçebilmem için bir şeyler yapmam gerekiyordu.
Bu yüzden evine gelmeyi düşündüm.
Yani sadece bakacaktım, ziline basıpta annene seni görmeye geldiğimi söyleyemezdim.
Ama bunu yapmak isterdim. Sanırım listeme bunu da eklemeliyim.
Evine doğru adımlarımı atıyordum, iyice yaklaşınca yavaşladı adımlarım.
Evinin tam önünde durdum. Saklanmak istemiyordum.
Bir gölge gibi yaşamaktan bıkmıştım çünkü.
Sana bağırmak istedim dışarıdan tam da o an.
Ama olmadı.
Odanın penceresine yürüdüm. Parmak ucumda yükselip uzandım pencerene.
Odanı zemin katta yapmakla iyilik yapmıştın bana.
Sanki beni davet eder gibiydi.
'Gel ve beni uzaktan seyret Sowon' diyordun sanki.
Teşekkür ederim sevdiğim.
Seni hep seyredeceğim.
