Memories (Under Revision)

2nd Memory

Cookie's POV

Habang tinitignan ko na umiiyak at nagyayakapan ang mag-ama ni Ced ay may naramdam akong kakaibang kirot mula sa akin puso hindi ko na namalayan na tumulo na pala ang aking mga luha

"Wag kang mag-alala Hon, alagang Ced yata yan. Makakayanan rin nila ito" sabi ni Henry na aking kabiyak habang naka-akbay sa akin

Tumingin ako sa kanya doon ko nakita na may mga luha rin na lumabas sa kanyang mga mata habang nakatingin ito kina Ed at Edrick, hinawakan ko ang kanyang kamay kaya napatingin ito sa akin. Ngumiti ako sa kanyang sabay sabi "Wag kan mag-alala Hon, nandito rin tayo to help them" na nagpangiti sa aking asawa

Noong bumaba na sila ay nilapitan namin ang kanilang table "Pare everythings going to be fine" sabi ng aking asawa kay Ed at niyakap ito

"Maraming salamat Pare, alam ko nna nakabanntay sa amin si Ceddt kung nasaan man siya ngayon" sabi nito

"Tito nasaan po pala si Edri?" tanong ni Erwin na aking anak

"Hindi ko alam, kanina magkasama kaming bumaba sa entablado baka gumamit lang nang rest room" paliwanag ni Ed kay Erwin

Napako ang tingin ko sa stage dahil nilagay na ng mga lalaki ang painting sa isang stand at may panibago namang painting na may takip.

"Ms. Cookie Sarmiento, pwede niyo po ba kaming samahan dito sa entablado" sabi ni Atty.

Habang uma-akyat ako sa stage ay kinakabahan ako

"Such an honor meeting you Mrs. Sarmiento. Maraming kwento si sakin ang inyong kapatid. Sabi niya ibigay ko daw ito sayo" sabi ni Atty. habang maluhaluha kong tinanggap ang papel

Title: Embracing Happiness

Maraming salamat sa pagiging totoo at tapat kong kaibigan. Alam mo na tinuring at minahal kita bilang kapatid. Siguro now is your time to be completely happy so embrace it.

"Bago ko muna sabihin ang title ng painting gusto munang magpakilala, Ako si Cookie Sarmiento, 38, Philippines!" may pagka-beauty queen kong pakilala at narinig ko ang kanilang mga tawanan

"Pero kidding a side, Ced and I have been the best of friends for 26 years and we treat each other as sibling. Alam niya ang kwento ng buhay ko kaya habang umaakyat ako sa entablado ay halong kaba at excitement ang aking nadama dahil hindi ko alam kung ano ang kanyang ginawa para sa akin" paliwanag ko

"Embracing Happiness" yan ang lumabas sa aking bibig at tinanggal ang nakarakip sa painting na ginawa ni Ced

Ang obra maestra ni Ced ay walang iba kundi ako na may kayap na isang lalaki at may mga ilaw na lumalabas sa aming likuran. It was such a positive painting, kaya pala Embracing Happiness.

Tumingin ako sa mga tao sa aking harapan, halos ang reaksyon na nakita ko ay nalilito at nagtataka.

"Sus! Akala ko ano na" sigaw ko kaya napatingin sa akin ang mga tao dahil nagulat siguro sila sa aking pagsigaw

"Kahit kailan talaga ay baliw ka talaga Cedrick! kinabahan ako doon ha" sabi ko at nagtawanan ulit ang mga tao

"I have a confession to make, siguro hindi pa ninyo alam ito pero ang lalaki na nasa larawan na iyan ay si Conrad Garcia at abot kamay na niya ang kanyang mga pangarap. Si Conrad Garcia at ako ay iisa. Yes I am a Transgender." mahabang paliwanag ko at doon ko nakita ang kanilang gulat na mga reaksyon

Sino ba naman kasi ang makapaniwala na isa akong transgender. Suot ko ang isang white above the knee dress with matching green belt at ang puting 4 inch heels para talaga akong babae tignan plus may asawa ako at dalawang anak.