Nathan's POV
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Are you happy with your life now?
Yan ang tanong sa akin ni Ms. Gretel noong dumalo sa ka exhibit/40 days ni Ced.
"F*ck!" sigaw ko dahil napaso ako sa mainit na kape na aking ininom.
Ilang araw na ang lumipas ngunit hindi parin umuuwi si Luke mula sa kanyang taping. Kamusta na kaya siya? Hindi man lang ito nagparamdam sa akin.
Naisipan kong tawagan ito sa kanyang cellphone
"Hello" rinig kong sagot nanng lalaki sa kabilang linya, hindi ito si Luke
"Hello, nasaan si Luke?" tanong ko
"He's resting, who is this by the way?" sagot nito sa akin
"This is Nathan and tell Luke to call me once he is awake" sabi ko sabay patay sa tawag at doon ako napaluha
"What if I dont?" sabi nito sa akin, hindi ko gusto ang pagkakasagot nito sa akin
"You dont want me as your enemy" sabi ko dito
"You dont scare me" sagot nito sa akin
"You should be, kung gusto mo pupuntahan ko kayo diyan ngayon sa Resort?" tanong ko dito
"Resort?" tanong nito pabalik sa akin
"Yeah, nandiyan kayo sa Resort ng mga Encarnation ngayon. Calvin Encarnation is my friend ang may-ari" sabi ko dito
"What do you want?" galit na tanong nito sa akin
"Dahil ginalit mo ako, gusto kong gisingin mo si Luke" sabi ko sa kanya
"Ayaw ko, alam mo ba kung ano ang ugali ni Luke kung gising mo siya" takot na sabi nito, napangisi ako sa sinabi nito
"Ofcourse I know, now wake him up! Tell him Nathan is looking for him" utos ko dito
"Luke, wake up" rinig kong sabi nang lalaki
"What the f*ck!" sigaw ni Luke
"Im sorry, napag-utusan lang. Somebody is looking for you, Nathan daw" sabi nito kay Luke
"F*ck nasaan siya? Nasa labas ba? Sh*t!" sabi nito
"Relax Luke" sabi nang lalaki, napatawa ako
"Hindi ako pwedeng kumalma Fritz, Nasaan si Nathan?" tanong nito
"Nandito" sabi nito at nakita kong tumahimik sa kabilang linya
"Hello" rinig kong sabi ni Luke sa kabilang linya, halatang kinakabahan ito
"Wag mo akong simulan Luke, umuwi ka" sabi ko dito
"May taping pa ako mamaya" sagot nito sa akin
"Wala kang taping mamaya at alam ko ang schedules mo. Hindi ko akalaing kaya mong magsinungaling sa akin" sabi ko dito at sinimulang umiyak
"Look Im sorry, uuwi na ako mamaya. Please dont cry" sabi nito
BINABASA MO ANG
Memories (Under Revision)
Short StoryMemories, yan ang pinakamahalagang bagay para sa akin. If we dont have memories how can we remember? Remember the sorrowful, saddest and happiest moments in our lives, remember the experiences we have been through, and most importantly remember the...
