Memories (Under Revision)

9th Memory

Jing's POV

Narito lang ako sa labas ng gusali kung saan ginaganap ang ika-40 days ni Cedrick.

Hindi ako mapakali sa pangayayaring ito, ang lahi namin ay hindi basta-bastang namamatay sa simpleng sakit lamang, kaya ako naparito upang tuklasin kung ano ang totoong nangyari, kinausap ko si Bulalakaw kanina ngunit kinumperma nito sa aking na namatay ito dahil sa sakit.

Nagulat ako ng biglang may bumigkas ng aking pangalan "Lolo Jing?" tumalikod ako upang harapin kung sino ang tumawag sa akin

"Ikaw pala iyan apo, kamusta naman ang paghatid mo kay Erwin?" tanong ko kay Cee ang bunsong anak ni Cecil

"Okey lang naman po, matagal ko na po kayong hindi nakita Lolo kamusta na po kayo?" sabi nito

"Mabuti naman apo ngunit nalulungkot ako sa pagpanaw ng Tito Ced mo" simple kong tugon sa kanyang tanong

"Ganyan talaga ang buhay, minsan may mga desisyon tayong gawin na hindi maiintindihan ng iba ngutin para sa nakabubuti" makabuluhan nitong sabi

Bigla ko itong kwenilyohan at tinanong "Nasaan ang aking apo?"

"Ang mundong ito ay maraming misteryong Muhen, wag kang mag-alala ligtas ang apo mo. Isa akong kapanalig, " sagot nito sa akin

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko ulit

"Ang nakaraan at hinaharap. Dalawanng bagay na pilit pinagtatagpo at iyan ay dapat nating pigilan." yan lang ang sinabi nito at biglang naglaho

"Nakaraan at Hinaharap? Parang may natatandaan ako tungkol dito ngunit hindi ko maalala kung saan" Sabi ko sa aking isipan

"Jing?" tawag ng taong pumalit sa aking pwesto, kahit hindi ako humarap rito ay kilalang kilala ko ito

"Bakit ka naparito Jen?" tanong ko rito

"Alam ko ang lahat Jing, sinabi sa akin ni Ricky ang lahat-lahat at alam ko na nasasaktan ka rin sa mga nangyari" natulala ako sa mga sinabi nito

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari, sinabi sa kanya ni Bulalakaw ang lahat, mula sa aming pinagmulan, ang aming mga pinagdaanan at ang sekreto ng lahi namin ay alam nito.

Nanumbalik ako sa tamang pag-iisip nang naramdaman ko na hinawakan nito ang aking kamay "Hali ka, may larawang ipininta ang anak mo para sa iyo" doon napatulo ang luha ko

Para akong batang puslit na umiiyak habang pumasok kami sa loob "Salamat" yan lang ang lumabas mula sa aking mga labi

Sinakripisyo ko ang lahat ng meron ako upang maging ligtas ang aking pamilya ngunit hindi ko inakala na mangyayari ito, sa loob ng 40 days ay si Jenny lamang ang naka-intindi sa aking nararamdaman, sa aking hinagpis at sa aking pagluksa

Maraming tao ang dumalo sa pagkawala ng anak ko, may ilan akong nakitang mga ka-uri namin.

"May ipapakita sa iyo si Atty. kaya sumamaka muna sa kanya Jing" sabi ni Jenny

"Magandang gabi, sundan niyo po ako" bati sakin ng lalaki

Pero bago kami umalis ng entablado ay may inanunsyo ito sa mga dumalo "please help yourselves with some refreshment and snacks, we will resume in 30 minites"

"Tayo na po sir" sabi nito at puminta na kami sa likod nng entablado

Tahimik lang akong nakasunod sa kanya hanggang marating namin ang malaking silid kung saan nakalagay ang mga likha ni Ced

Pagkapasok namin ay may naramdaman na kaagad ako.

"Nakakamangha talaga ang pumasok sa silid na ito. Nasa 35 ang likha ni Ced bago siya pumanaw ngunit striktong utos nito sa akin na 16 lng ang ipalalabas ko at ang iba ay ipapadala sa pagbibigyan ni Ced" paliwanag sa akin ni Atty.