Back In Time (completed)

Letter To A Friend

So, there's this certain person kung bakit nabuo ang story na 'to.

She EXPIRED me, este, inspired pala. Hehe.

To my Ate AnneJunio1

Naaalala ko pa po noong unang beses na naka-cross path ko ang account mo po. It was October 07, 2016. :-)

'Wag mo po akong pagtawanan kung naaalala ko ang date kung ayaw mo pong ibenta ko ang kidney mo sa Black Market. Haha.

'Yon na nga, nakita ko po ang comments mo. And since that day, palagi ko na pong tinitignan ang account mo. XD

Naaalala ko rin po noong unang beses na nag-comment ako sa story mo. I wasn't expecting a reply, but you did! At super happy ko po noon. :-) pero hindi ko magawang mag-reply. Haha. Nahihiya po ako.

Kuntento naman po akong pasilip-silip lang. Natuto ako ng ganoon. Binabasa po ang advice and comments mo sa ibang Authors.

At ako naman... "Ang suwerte naman ng mga 'to."

Tapos nag-start na kong i-edit ang ibang stories ko. And yes, I learned a lot from you. :-)

Habang nag-e-edit ako noon, naisip ko na, bakit hindi ako mag-message sa'yo? I mean, hindi man direct para sa akin ang mga comments, natuto pa rin ako.

Ano ba naman 'yong magpasalamat ako sa'yo?

So, I messaged you. Isang pagkahaba-habang message kung saan sinabi ko na rin ang tungkol sa pagsali ko sa isang Writing Contest, at kung paanong lahat ng nabasa ko sa comments na hindi naman para sa akin ay ginamit at in-apply ko po rito.

Again, hindi po ako umaasang magre-reply ka. Kasi feeling ko po talaga, hindi ikaw ang tipo na papansinin ako. :-)

Pero nag-reply ka. 'Yong message mo po, ARGH! Na-TATS ako. Haha. Badtrip!

At bastos ka, ipinost mo po in public ang private message ko sa'yo. Hahaha.

Then, nagsimula ka na rin pong kausapin ako. Kahit may pagkabaliw ako, pinagtitiyagaan mo po ako. Hahaha. (Baliw ka rin kasi.)

Tapos, noong Nov. 21, in-add kita sa FB, aba, magde-December na, inignore mo lang ako. Kung hindi pa ako tinag po sa post mo, NGANGA! XD

December 1, 2016... You accepted my friend request.

From being a stalker, naging kausap, kabiruan, and here we are, naglolokohan pa rin po. XD PASHNEA ka! XD hahaha.

Naging kambal-diwa ka na rin po ng Brilyante ko.

Most of all, I found a friend. :-)

Thank you po. Thank you for wasting too much of your time on me. Everyday. :-)

Thank you for believing. Thank you sa support. Thank you for cheering me up kahit hindi ka po cheerleader. XD

Thank you for being my Ate.

Hindi ako magaling na manunulat, pero ginagawa ko po ang best ko. Sorry na po ngayon pa lang kung hindi maganda ang result. Kaya 'wag ka na pong umasa. Alam mo naman po, masakit ang umasa. XD

33 pa kaming maglalaban para sa top 10. Hahaha.

Salamat po Ate ha. Alam mo na po. Hindi lang dito. Alam mo na 'yon. Haha. Pektusan po kita sa heart kapag sinabi mong hindi mo alam. XD

So 'yon!

This story is DEDICATED to you.

I repeat, sa'yo lang po. ;-)

Love na love ka po ni Makinis mo. <3

Mwahugs.

Cheers for the laughters, late night talks, jokes, and sharing of memories. :-)

Naniniwala ako sa kasabihang...

"Downt inglish mi, aym panik."

Hahahaha. XD

-P.S:

Sorry din po pala kung minsan ay parang nagiging diary kita. Hahaha. Pero minsan nagpipigil naman po talaga akong magkuwento. :-)

-----