Przygarnięta przez gwiazdę ||Sylwia Lipka|| [ Zakończone] (Część 1)

Rozdział 5

Obudziłam się  , zrobiłam to co zawsze rano i zeszłam na śniadanie.Sylwia już na mnie czekała , ponieważ dzisiaj jest Young Stars Festival. Zjadłam śniadanie, poszłam po torebkę i poszłam do garażu , do auta. Po 20 minutach jazdy, chodziarz powinniśmy dojechac w 10, ale były korki, dotarliśmy na miejsce. Kiedy weszłyśmy skierowałam się za Sylwią do garderoby, żeby jej pomóc się przyszykować. Dzieliła garderobę z Sysią Przybysz i Weroniką , więc nie mogło zabraknąć podczas szykowania śmiechów i wygłupów. Godzinę przed M&G , przyszli do garderoby chłopcy i jeszcze Olga Przybysz (siostra Sylwii Przybysz). Rozśpiewali się, a ja na to tylko z boku patrzyłam. Chciałabym być piosenkarką, ale nie mam głosu do śpiewania. Później zaczął się M&G, kilkanaście osób podeszło do mnie i też poprosiło o zdjęcie czy podpis. Ruzumiem , że na mediach społecznościowych jestem sławna, ale nie wiedziałam , że ktoś będzie chciał zdjęcie albo autograf. Po M&G zaczął się koncert. Wyszedł wszystkim wspaniale. Są wakacje, więc mam wolne, ale nie muszę się przejmować, ponieważ Sylwia załatwiła mi naukę w domu, co jest dla mnie o wiele łatwiejsze , bo nie za bardzo chce chodzić do szkoły. Po koncercie , wszyscy poszli się przebrać w normale stroje, a ja postanowiła , że porozmawiam z Arturem , bo chce się dowiedzieć , dlaczego jest na mnie zły i mnie ignoruje. Zapukałam więc do ich garderoby, usłyszałam wejść, więc weszłam. W garderobie był tylko Artur, nie było Jeremiego. Artur odezwał się do mnie oschłym głosem:

-Czego tutaj chcesz? Jeśli szukasz Jeremiego to poszedł do Sylwii Przybysz.

- Nie szukam Jeremiego, chce z tobą pogadać!

- Ale ja nie chce z tobą gadać! Najlepiej , żebyś stąd wyszła!

- Ale Artur...

- Wyjdź!

W końcu wyszłam. Nie mogę uwierzyć , że mnie wygonił. Przecież ja mu nic nie zrobiłam. Łzy same cisnęły się do oczu. Poszłam do garderoby gdzie byli wszyscy oprócz Remika no i Artura. Na samą myśl o nim chce mi się płakać. Kiedy mnie zobaczyli, od razu ucichli. Nie miałam już siły , na pytanie ich o co chodzi. Siadłam na kanapie i zaczęłam płakać. Dziewczyny od razu zaczęły mnie pytać o co chodzi i pocieszać. Ja im wszystko powiedziałam. Dziewczyny były wściekłe na Artura, tak samo jak Jeremi. Po chwili powiedziały, żebym przestała się smucić , bo i takto się pogodzimy , bo się kochamy. Zdziwiło mnie to co powiedziały, ale może to prawda, po części. Ja chyba zakochałam się w Arturze, ale czy on we mnie, pewnie nie , skoro teraz jest na mnie zły. Ja nawet nie wiem o co mu chodzi. Jeremi powiedział ,że poromawia z Arturem, Ja już naprawde byłam zmęczona , więc nie miałam siły się sprzeciwiać. Jeremi wyszedł , a Sylwia zapytała , czy chce wracać do domu, ja tylko przytaknęłam głową. Pożegnałyśmy się i poszliśmy do auta. Całą drogę nic się nie odzywałam, patrzyłam tylko na widoki  z okna. Kiedy dojechałyśmy do domu, nawet nic nie mówiąc pobiegłam na górę, zamknęłam się na klucz. Umyłam się  , przebrałam się i weszłam do łóżka , gdzie zaczęłam płakać. Nadal nie mogłam zrozumieć tej sytuacji, co dzisiaj była. To myślenie mnie wykończyło , bo zasnęłam, nawet nie wiedząć jak i kiedy.