Rozdział 10

424 23 1
                                    

Natalia pv
Cały czas myślę o wczorajszej sytuacji. Artur mnie pocałował, ale sama nie wiem co teraz będzie z naszą znajomością. Jeszcze kilka dni wcześniej powiedział mi , że ma dziewczynę, a teraz przeprasza mnie i całuję. Jednak jego usta...mmm. Boże Natka, o czym ty myślisz? Karcę się w myślach. Dzisiaj byłam znowu sama w domu , zresztą jak zwykle, bo jest sierpień zajęcia zaczynają się dopiero we wrześniu , więc jeszcze miesiąc wolnego. Postanowiłam sobie pośpiewać:

Jeśli nie możesz mówić
Nie odważysz się też wrócić
Jeśli chcesz nadal uciekać
To nigdy cię już nie znajdę
Miłość ta,dzień w dzień,kocha,rani nas
Chciałabym przytulić cię jeszcze ten jeden raz

Mów jeśli możesz, wykrzycz co czujesz,
powiedz mi kogo naprawdę kochasz

Jeśli nie chcesz słuchać mnie
Daj mi choć jedną rozmowę
Jeśli chcesz, spójrz na mnie
a oczy mogą mówić
Będziesz czuć miłość i jednocześnie złość
Odkryjesz kim jestem ponownie...

Jednak przerwał mi dzwonek do drzwi. Podeszłam i otworzyłam , a w drzwiach stał Artur. Zestresowałam się na jego widok. Zapytał czy może wejść, a ja go zaprosiłam do środka. Podałam mu wody i zapytałam po co przyszedł. On mi odpowiedział:
- Natalia , chcę porozmawiać o tym co się stało wczoraj. Zanim coś powiesz, chcę żebyś wiedziała , że nie żałuję , że cię pocałowałem. Od kiedy cię poznałem chciałem to zrobić. Bardzo mi się podobasz , można rzec , że cię kocham. Jednak wiem , że może to być dla ciebie trudna i dziwna sytuacja, ale taka prawda. Jeśli chodzi o tą dziewczynę, to ona tylko ja udawała. Chciałem zobaczyć czy będziesz zazdrosna. To było okropne, przepraszam.

Nie wiedziałam co odpowiedzieć , ale w końcu się zebrałam w sobie i zaczęłam mówić:
- Artur, ja też nie żałuję tego co się wczoraj stało. Od dawna też mi się podobasz, chodziaż nawet wcześniej mi się podobałeś zanim cię poznałam , bo byłeś moim idolem. Chcę ci powiedzieć, że cię kocham, ale zraniło mnie to , że kazałeś jakieś dziewczynie udawać, żeby wzbudzić we mnie zazdrość. Jednak jestem w stanie ci wybaczyć.

Kiedy to mówię , to się ciągle do niego uśmiecham. On mi dziękuję i pyta o coś , na co od dawna czekałam....

- Natalka, zostaniesz moją dziewczyną?- Zapytał

Po chwili zawahania odpowiedziałam.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
359 słów

Co odpowiedziała Natalia?
Dowiecie się w następnym rozdziale , który już niedługo💘

Przygarnięta przez gwiazdę ||Sylwia Lipka|| [ Zakończone] (Część 1)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz