14-Kalp felci(DÜZENLENDİ)

5.5K 344 26
                                    

Kafam bir kaç kere cama deyse de gözlerimi açamadım. 2 günlük uykusuzluktan kaynaklanıyordu galiba. Araba durdu ama hareket edemedim. Demir beni kucağına alıp içeriye taşıdı. Yatağa yatırdı. Sonrası karanlık...

Sabah uyandığımda üzerimde kat kat battaniye vardı. Zar zor yataktan kalktım. Üzerime baktığımda kıyafetlerimin farklı olduğunu fark ettim ve dün aklıma geldi bu durum biraz utanmama neden oldu. Sonuçta üstümü değiştiren kişi Demir'di. Demir gitti mi diye düşündüm. Aşağı indiğimde mutfak masasında kahvaltı olduğunu gördüm.

Ve tabağın üstünde ki kağıtta yazı yazıyordu.


" Kahvaltı'nı yap iyice dinlen iyi olduğuna inandığında haber ver. Dikkat et"

yazıyordu. İstemeden güldüm. Kahvaltı yapmadan üstümü değiştirdim ve Demiri aradım. 2. çalışında açtı.

"Efendim Alya"

"Şey dün için teşekkür ederim" dedim.

"Önemli değilde sen şimdi iyi misin onu söyle. Kendini hasta hissediyorsan yat uyu .Dün yalnız bırakmak istemedim. Sabah kahvaltı hazırlayıp çıktım. Yemişsindir inşallah" dedi. Kahvaltı masasına baktım. Neden tebessüm ediyordum ben.

"Fark ettim teşekkür ederim. Şey diyecektim ya. Okula geleceğimde beni alabilir misin" dedim.

"Tamam 10 dakikaya geliyorum" diyip telefonu kapattı. Saçımı yaptım amirime bir bilgi var mı diye arayıp sordum. Ama bir bilgi olmadığını söyleyip kapattı. O sırada kapı çaldı. Gidip açtığımda Demirin geldiğini görünce:
"Çantamı alıp geliyorum" dedim ve yukarı çıktım. İndiğimde kapı kapalı ve Demiri içerideydi.

"Ne oldu" dedim. Kaş göz hareketi yaparak mutfak masasını gösterdi. Ben onları niye toplamadım ki yaa.

"Kahvaltı yapmazsan şu evden dışarı adımımızı atamayız haberin olsun"

"Demir cidden canım istemiyor gidelim" dedim tabi ki kapıdan çekilmedi. Bende mecbur kabul ettim. Masaya oturduk. 2 lokma falan yedim ama çok yiyemedim. Bu sefer zorla ağzıma sokmaya başladı. Ben ağzımı kapatırken oda ağzıma lokma sokmaya çalışırken ellerimiz birbirine değdi. Hatta o an ikimizde şaşırdığımız için çok yakın duruyorduk. Kafamı uzatsam dudağına deyecektim. Nefesini tüm vücudumda hissediyordum. 1 dakikalık kalp felci geçirdim sanki. O bana baktı ben ona baktım sanki 1 dakikalığına dünya durmuştu. Sonra kendime gelip kendimi geri çektim.

10 dakika daha yedikten sonra kalktık. Okula geldiğimizde o yerine geçti ben yerime geçtim.  Hiç beraber değildik de o anı yaşamamışız gibi davranıyordu. Aklıma evdeki o an gelip duruyordu. Napıyorsun Alya kendine gel ne düşünüp duruyorsun . Sonra kapı açıldı ve içeri Doruk girdi. Beni ilk başta fark etmedi tam sıraya geldi geçmek için kalkar mısın dedi sonra ben olduğumu anladı ve aniden beni kaldırıp sarıldı. Noluyor lan. Bide orada 1 dakikalık kalp felci yaşadım. Sebebinin Demirin gözlerinden alev çıkarcasına bana bakması falan değildi saçmalamayın lütfen. Benden ayrıldı ve soru yağmuruna tuttu.

"İyi misin, ne yaptın, bir gelişme var mı..." lafını kestim.

"Sakin ol ben iyiyim oturda konuşalım dedim. İşte bir gelişme olmadığını ailemi bilmediğim bir nedenden dolayı cinayetten kaybettiğimi fakat o sıra evde olmadığımı katilin bulunduğunu fakat sonrasında kaçtığını falan anlattım. Hepsine şok oldu. Ama sanırım güvenini kazanmıştım.

-Çok üzüldüm yani ne denir bilmiyorum. Başın saolsun dedi. Buruk bir tebessüm yolladım. Pusat dememiştim. Vurulduğumu söylememiştim. Evet çoğu detayı söylememiştim zaten gerçeği öğreneceğini de sanmıyordum.

Ders bitince eve yürüyerek gittim. İnsanlar sokakta koşuyor. Bazısı alışveriş telaşında ama onu bile bitirmeye çalışıyor. Kimileri bisiklet kimileri paten sürüyor ama hepsinin tek bir ortak noktası var bir yerlere yetişmeye bir şeyleri bitirmeye çalışıyorlar. Kimisi gülerek kimisi tepkisiz. Ama hepsi bir iş yapıyor. Aslında ben de isterim düşünmeden yürümeyi, koşmayı, eğlenmeyi. Ama benim hayatım buydu ben yaşadıklarıma boyun eğmezdim. Ben yaşadıklarımı yaşatmak için yaşardım.

 Tekrar amiri aradım bir haber olup olmadığını sordum ve olmadığını öğrenince yine sinirlendim. Bir şeyler vardı. Pusat kaçmıştı evet bu bir gerçekti ama benden saklanılan bir şeyler vardı. Ben bunu çözecektim Ben Güneş Erez'dim.

 Üstümü değiştirip yatağa yattım.

Son hatırladığım bugün Demirle olan olaydı. Sonrasında uyumuşum zaten.

Eveeet yeni bölümle karşınızdaydım inşallah beĞenirsiniz yıldıza tıklamayı ve yorum yapmayı unutmayın hepinizi seviyorum 😍💕❤❤

Ajan Kız^^(DÜZENLENİYOR) #WATTSY2022Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin