Ajan Kız^^(DÜZENLENİYOR) #WATTSY2022

İSMİN NE?

HERKESE ÇOOOK UZUN BİR ARADAN SONRA MERHABAAAAA..
ÇOĞUNUZUNDA DEDİĞİ GİBİ YAZMAYI BIRAKMIŞTIM FAKAT BİR KAÇ YORUM CANIMI ÇOK SIKTI. SİZLER YAZMAMI BEKLİYORKEN BEN YAZMAYI BIRAKTIM. BU SİZE DE KENDİME DE BÜYÜK SAYGISIZLIK. TEKRAR SİZİNLEYİMMMM. BOŞLUK İÇİN ÖZÜR DİLERİM. İYİ OKUMALAAAARRR.. ❣

***Hatırlatma***

Burası toplantı odasıydı. Sessiz bir şekilde oraya ilerledim. İçeriden sadece Levent'in sesini duyuyordum. Hararetli şekilde bir şeyler anlatıyordu. Konunun sadece Pusat'la ilgili olduğunu anlamıştım çünkü sürekli Pusat lafı geçiyordu. Kapıyı açtım ve içeri girdim. Projeksiyonda bir kız ve Pusat'ın resmi vardı.

Aniden açılan kapıya kafalarını çevirdiler ve beni gördüler. Levent hızlı bir şekilde bilgisayarı kapattı ve eş zamanlı olarak da projeksiyon kapandı.

-Artık biri bana neler karıştırdığınızı anlatabilir mi?
..

***

Amirim önce bana sonra Levente baktı.
-Burda ne işin var.

-Amirim şu an konu bu değil bana neler döndüğünü artık anlatır mısınız?

Levent bana doğru yürüdü ve kollarıma doğru uzandı. Kendimi hemen geri çektim.

-Bana dokunma! Şimdi bana neler olduğunu anlatın dedim.

Amirim bilgisayara uzanıp tekrar açtı. Projeksiyon da açıldı. Pusata gerçekten çok benzeyen bir kız karşımdaydı. Istemsiz olarak bir iki adım öne gittim. Amirim görseli değiştirdi. Başka bir fotoğraftı. Pusat ve küçük kız yan yanaydı bu sefer. Pusat'ı ilk defa gülerken görüyordum. Ilk defa gözlerinin içi gülüyordu. Içimde istemsizce kıza karşı büyük bir nefret oluştu. Onu gerçekten bulmalı Pusat'ın gözlerinin içine baka baka öldürmeliydim.

Sonra fotoğraf karesi tekrar değişti. Bu sefer karede kız salıncakta oturuyor, pusatta onu sallıyordu. Sanki o anın içindeymişim gibi kızın gülüşleri kulağımda çınladı. Pusat'ın kahkahaları. Ellerimi kulağıma götürüp sesi bastırmaya çalıştım ve 2 3 adım geriye doğru kendimi resmen fırlattım.

Levent iyi misin diye yanıma geldi.

-Bu adamın güldüğünü görmek istemiyorum. Gözlerinde ki korkuyu hissetmek istiyorum sadece diye bağırdım. Bu kızı bulucaz ve pusat'ın gözü önünde öldürücez dedim.

-Sakin ol Alya. Bunu biz de bugün öğrendik. Ve sanırım şirkette bir köstebek var. Kimseye söyleyemeyiz. Sana ulaşmaya çalıştık ama telefonun kapalıydı. Kaybedecek vakit yoktu. Hemen gelip bir değerlendirme yapmamız gerekiyordu. Senden bir şey sakladığımız yok kızım. Sadece şimdilik bu bilgiyi 3ümüzün bilmesi gerekiyor. Anladın mı beni?

-Anladım amirim...

***

Arabaya bindiğimde telefonum çaldı. Arayan Demirdi ve şu an hiç çekecek durumda değildim. Arabayı çalıştırdım ve gözümün önüne tekrar salıncaklı fotoğraf karesi geldi. Kızın çığlıkları, pusat'ın kahkahaları resmen anı yaşıyordum. Kafama vurmaya başladım.

Lânet olsun lanet olsun lanet olsun. Arabayı sahile sürdüm ve inip denize doğru yürüdüm. Kulaklarımda hala o ses vardı. Ve bağırmaya başladım.

-Yeeteeeeeerrrr!

***

Gözlerimi karanlık bir yerde açtım. Biraz bekledikten sonra bir yansıma görür gibi oldum ama çok kısa sürdü. Hemen geri kayboldu. İçerisi zifiri karanlıktı. Burada ne arıyordum. Nerdeydim. Bir şeyin üstünde oturduğum belliydi. Biraz yoklayınca bunun küçük bir tabure olduğunu fark ettim. Orada ne kadar öyle kaldığımı hatırlamıyorum. Tekrar uyumuşum.