Dziecko po nocy błądziło samotnie
I nawet promyk nie błyśnie w oknie
Dziecko po nocy szlochało samotnie
Żywego ducha ni w cieniu, ni w oknie
Krążył duch dziecka już zmarłego
I nigdy nie znalazł ukochanego
CZYTASZ
Też Czuję
PoesíaWszystko to co siedzi mi w głowie. "Prysły uczuć złudzenia, Umarły w nas marzenia, Koniec świata już był, Kolor kwiatów zmył" # 5 - Wiersze - 11.10.2019r # 2 - Psychika - 11.10.2019r # 1 - Świat - 11.10.2019r # 50 - 11.04.2018r # 79 - 25.12.2017r #...
