Tanrımı kaybettim, dinimi ve bacaklarımı jiletle doğradım.
Küçüktüm sarhoş olamayacak kadar çok alkol içtim.
kadınlarla seviştim
günahlarıma sevap işledim
sağ ve sol tarafımda bulunan melekleri zehirledim
Tom Waits müzikleriyle birlikte liman meyhanelerine gidip
şiir yazdım
Cemal Süreya şiirlerini vücuduma dövme yaptırdım
günah olacak ne varsa her şeyi tek tek eledim
eroin ile seks yaptım
gecelerce seviştim
kalbimi kırdım
parçaladım
bir kavanozun içine koyup kızıldenizine attım
beynime silah dayadım tetiği çekmem ile çekmemem arasında çok
düşündüm
ölmeyi hak edip etmemem hakkında
düşüncelere sahip oldum
kırdım
kırıldım
parçalara ayrıldım
kendimi bir anka kuşu gibi küllerimden yarattım
yetmedi
öldüm,
öldürdüm,
otogarlarda uyudum
uzun yolculuklara çıktım
kendimi bir enkazın içinde buldum
evimi terk ettim
bazen yakmak için uğraştım
yoruldum
yordum
karşımdaki insanları affettim
bazen af diledim
yalvardım
ölüm istedim
tanrımı yalnız bırakmak istedim
bir çocuk gibi babamı yalnız bırakmak istedim.
babam benden önce rolümü erken çalarak ustalıkla terk etti
terk edildim
terk ettim,
kendimi saatte üç yüz kilometre hızla terk ettim
bir uçakla yarıştım
kendimi terk ederek yaşantıma devam ettim
ağladım
ağlattım
gözümde yaşlar kalmadığı gecelerde küfür ettim
annemi özledim
annemi öldürdüm
bazı geceler komaya girdim
kimsenin olmadığı saatlerde silahla dalga geçtim
şeytanla alay ettim
ares'e küfür ettim
iblislere küfür ettim
cinlere küfür ettim
kendimden korktum
karanlıktan korktum
karanlıkta yaşadığım o umutsuz günler aklıma geldi
kumar oynadım
kaybettim
kumar masasında tanrımı blöf olarak kullandım
tanrımı kaybettim
kaybedecek bir tek tanrım kaldığı gün dinimi kaybettim
kendimden uzaklaştım
terk ederek yalnız bıraktım ruhumu
mutluluğu aradım
mutsuzluğun beşinden koştum
bir at gibi
yarışta yapılması gereken her türlü hileyi yaptım
yunan müziklerini dinledim
beynimin içine bir mermi attım
kitap okumaktan sıkılınca yüreğimi ısıttım
hepsini bir gece yarısı yaktım
canım acıdı
canımı en çok karanlık acıttı
karanlıkta kaldığın zamanlarda üvey annemin işkencesi ile karşı karşıya kaldım
üvey annemi öldürdüm
katil oldum
insanları öldürdüm
peygamberleri öldürdüm
sonunda ölmesi gereken bir tek ben kaldım
kendimi öldürdüm
ölümü kendime çok yakıştırdım
ölmeyi ve terk etmeyi
terk edilmiştim bir kere alışmıştım bu duruma
terk edilmenin
terk etmenin
en büyük bilançosuydum ben
devletin içinde en kötü milletvekiliydim
küfür ettim
milletin vekillerine
padişahlara,
alimlere,
yaşayan yaşamayan bütün insanlara
ağzımdan boşalırcasına
küfür ettim
kendime küstüm
bir daha asla ama asla barışık bir şekilde yaşamadım
kalbimi kırdım
kuyulara atıldım
zindanlara yollandım
acı çektim
yaşadığım onca sıkıntıların arasından
aşık oldum
en büyük hatamı gerçekleştirdim
kendimle olan bütün duygularımı kesmek zorunda kaldım
bir ilan panosunda ruhumla karşılaştım
ne ben onu tanıdım ne o beni
galata kulesinden atladım
beynimi havaya uçurdum
zaman hızla gelip geçti
ve ben kalp kırıklığı ile yaşantıma devam ettim
üzüldüm sonra oturup bir köşede
ağladım
gözümden yaşlar boşalırcasına
ağladım
avazım çıkarcasına
ciğerlerim patlarcasına
ağladım
durmadan sıkılmadan ağladım
kalbim kırılmıştı
aşık olmuştum
ve terk edilmiştim
kaçıncı terk edilişimin olduğunu bilmediğim için ağladım
annemi rüyamda gördüm
yüzüne baktım
terk etti
ve bir daha kimseye güvenmedim.....
Hasta olup deliler hastanesine yattım
şizofrenlerin gözlerini oydum
kendi kollarımı ve bacaklarımı jiletle doğradım
dilimi kestim
gözlerimi oydum
ağırlık yapan her şeyi bedenimden attım
sonrası olmadı allah beni terk etti
ben dinimi inkar ettim
kimseye inanmadım...
mektup yazdım
cebimde bulunan çakmakla tutuşturdum
ve bir daha kendime güvenmedim
gittim mezarımda ağladım
babama şiirler yazdım
okumadım
beni terk ettiği için
mezarına işedim
kendi mezarıma gidip
ağladım
ağladım
ağladım....
