Teşekkür ederim tanrım
beynimin içinde dolaşan insanları tek tek öldürmeme izin verdiğin için,
bu gün bayramın üçüncü günü
ellerimi jiletle doğradığımın bilmem kaçıncı günü, bilmem kaçıncı saati
vücuduma attığım yirmi altıncı dikiş
bacaklarımda bulunan kırıklıklar
yürümek istememiştim önceleri
sonra ayaklarımın ucuna mermi atınca koştum bende
tanımadığım insanlar bana silah çekmişti
eroin kullandığım için,
yorgundum, çaresizdim
insanların beni anlamalarını istemeyecek kadar bitkindim
bilmem nerenin ülkesinden, bilmem nerenin caddesin de müzik çalıyordu
durdum dinledim
önce ağlamak istedim.
Müzikler çaldığı her dakika ağladığımı düşündüğümde
ağlamak istemiştim.
sol kolumdan başlayan yara izi sol bacağıma kadar devam ediyordu.
kalbimin ortasından geçen yara izi.
bıçakla işaret izi attığım yüzüm
insanların beni daha iyi tanımaları için yapmıştım bunu
canım yanmıştı
ama zevkliydi
kendi canımı acıtabiliyor hatta kendime işkence edebiliyordum
mazoşist biri değildi
kendime işkence ettiğim için zevk duygusu ile yanan biri olmadım
insanlar tarafından kalbim kırılınca aşık olmuştum
onarılmayacak bir aşkı seçmiştim
onarılmadan çöpe atılan bir aşk
siyah beyaz fotoğraflarda acı dolan bir aşk
aşık olmanın ne demek olduğunu yerden kalkınca anladım
yüzümün yarısı toprakta asılı kalmıştı kuleden aşağı atladığım zaman sağ elimle sol elime attığım çizik
duymadığım bir nota
kulaklarımı bir müzik için kestim bir daha asla ama asla dinlememek için yaptım bunu
radyoda La vie en rose çalıyordu
altı milyar insan içinde yalnız doğdum
yazdığım yazılar ve şiirler bir boka benzemediği için
yaktım
hepsine bir bidon benzin döküp yakmayı seçtim.
Kendimi yakmak istemiştim bir keresinde ama vücudumda yanıklık oluşmasını istemedim
gönlümü put diye kıran insanları öldürmek istedim
hepsine ayırdığım mermi
o mermileri onların ağızlarının içine sokup
taşaklarını kesmek istediğim bir eser
inanılmaz ve tek kelimeyle olağan üstü
tanrıma dün gece dua ettim
kendimle yattım
ve bir kadınla seviştim
gülme yeteneğimi bir hastanenin morgunda unuttum,
gülmek bana göre değildi
saçma geliyordu,
insanların kalbimi kırdığı dakikalarda kendime mezarlık yaptırdım
bilmem nerenin ülkesinde, bilmem nerenin mezarlığında
ucuza gelmişti mezarlık bana
hatta üstüne para dahi ödemedim
mezarlık satan bir yaşlı adamın kızıyla yattığım için
babasını ikna ettiği için ucuza getirmiştim ölümümü
hayatımı yırtmak istemiştim
ölmeden önce
bir bardak bira içtim,
yetmeyince sarhoş olamayınca
beş bardak içtim
iki gram kokain kullandım
damarlarım da dolaşan
eroinin izleri
bir kitap okudum sonra
insanlık savaşı hakkında bir kitap
bilmiyorum ama iyi bir kitaptı
sonra bir tane şiir yazdım
şiir denilmeyecek kadar saçmaladığımı
okuyunca anladım
kendimi terk ettiğim gün
ruhumu bir odaya hapis ettim
müebbet hapis cezası verdim
ruhumu çoğu kez sikmişlerdi insanlar
iblisle antlaşma yapınca rahat bıraktılar biraz olsun
sonra bir kadın tanıdım yeniden aşık oldum.
Mektup yazdım
ama nerede oturduğunu bilmediğim için aşık olmaktan vazgeçtim
kendimden vazgeçtim
kendime verdiğim sözleri çiğnedim
bir kamyonetin altında kalıncaya tek
vücudumun o zaman parçalandığına şahit oldum
şahit olduğum bir tek kanlı vücudum değildi
bakireliğini kaybetmiş bir kızla aynı odada kaldığımda ağlamasına şahit olduğum gibi
insanların gözlerinden akan yaşlara şahit olduğum gibi
sol kolumda bulunan seksen altı tane sigara izmariti
üvey annemi öldürmek istedim bir gece
ilk cinayeti mi gerçekleştirmek için zincirlerimden kurtulmak istemiştim
ama anahtarın nerede olduğunu bilmiyordum
bende kendimi öldürdüm o karanlık odada
karanlığımı aydınlığa çeviren çok insanla tanıştım 11 yaşındaydım bir kıza aşık oldum
o gün çaresizlikten kurtulup o kızı takip ettim
üvey annemi terk eder gibi
kendimde vedalaştım
bir birahaneye girip rakı içtim sabaha kadar
sarhoş olmuştum
insanların üzerime basarak geçtiğini görünce yattığım yerden kalkıp siktir olup gittim
gezegeni ve onu yaratan tanrıyı terk etmek istedim
ruhumla aramda olan bütün bağları keserek
........................
........................
........................
................. beynim durdu artık josephine
yazmak istemiyorum sadece biraz uyumak
sonra bir daha asla ama asla uyanmamak istiyorum
eroini bırakmak alkol almamak istiyorum
çok çaresizim o kadar çok acıyorum ki kendime bunu tanrı da bilmiyor...
