Galata kulesinde bir gece yarısı sokakta bir piç gibi gezerken sol bacağımdan bıçakladılar beni. İnsanın acısı bazen hiç bitmemeli...
Dün öğlen evden çıkıp galata kulesinin önüne geldim hayatımda ilk kez huzur bulmuştum. Galata kulesinin önü benim için anlamı çok büyük bir yer hayatımda ilk kez bıçak darbesini orada aldım. Hayatımda ilk kez sigara ile orada tanıştım ilkim orada oldu bir gün eğer galata kulesi yanarsa bunu ben yapacağıma adım gibi eminim. Öğlen saatlerinde geldiğimde eminönüne geçtim her zaman gittiğim bir yer vardı. Keşke evden çıkarken kalem ile kağıt alsaydım belki çok güzel şeyler yazardım hava buz gibiydi dün,, cumartesileri genelde soğuk olur,, cumartesilerini bazı insanlar sevmez. Cumartesileri ayrılık olur. Sıcak çay eşliğinde telefonuma bazı şeyler yazdım olur olmadık ilk kez belkide bu kadar güzel şeyler yazacağımı bilmiyordum ilk kez bu kadar duygu dolu olacağımı bilmiyordum. ama oldu işte sıcak bir çay ve sigaranın verdiği keyif galata kulesinin önünde benim için saçma şeyler döküldü bir kaçını not aldım bir kaçını sürekli yazdığım deftere yazdım. Belki bir gün ölürsem o defter benimle birlikte geleceğinden adım gibi eminim.
''Hayatım boyunca ilk kez üşüdüğümü biliyorum şuan eminönünde galata kulesinin uzunca karşısındayım. Sıcak bir çay ve sigara eşlik ediyor bana kimsesiz yalnız bok çukurunda hayatımı sürdürmeye devam ediyorum. telefonun not defterine yazıyorum eve geçince temiz bir sayfaya geçerim. Keşke bende yeniden doğsam beni de temiz bir kağıda geçirseler hayatımda sadece bunu istiyorum temiz bir sayfa yanlışlarımı düzeltecek tanrı istesem tanrının oğlu olsam olmayan sevgilime şiirler yazsam. Oldum olası nikotin beynimin içinde seks yapıyor.. yanlışı bilen tek tanrımı diye düşünüyorum her gece yatmadan önce,, soğumuş bardak az önce elime alamadığım cehennem gibi olan bardak şimdi ise oda bana buz gibi bakıyor. En büyük hatam kendime güvenmekle başladı...''
Sadece bir kaç nottan biri Keşke diyorum tanrıda benim için bazı şeyleri göz ardı etmesi diyorum her gece ama tanrı bu isyan etmek olmaz..
Sürekli hayatımın orta yerinde patlayan bombalar bu kez en ağır yarayı verdi. Sanırım bu kez ölmek istemiyorum sürekli ölmek isteyen zebani bu kez ölmek istemiyor korkularımı ele geçirsem belki de ödüm patlar ödüm patladığı zaman ölürüm. En büyük korkum karanlıkta kalmak yada sevgisiz kalmak değil bunları çoğu kez yaşadım..
Karanlık ile çok küçük yaşta tanıştım üvey annemin sayesinde kızdığı zaman beni mahsen denilen bir yere kilitler sabaha kadar gün yüzü görmezdim. Orayı cennet hayal ederdim. Cennet bazen çıkış kapısı derdi büyük babam benim hiç mi hiç çıkış kapım olmadı karanlık dolu odada zifiri karanlık ile dans ettim. Her gece sabaha kadar gözleri kör etmeyi oyun bildim hayata karşı gezegene karşı kör oldum..
Çoğu kez karanlıktan kurtulduktan sonra kendi kollarımı kestim bir daha aynı hataya düşmemek için çoğu kez bilerek düşürüldüm. Bu olaydan sıkılınca bende üvey annemi öldürerek en büyük intihar eylemini gerçekleştirdim... Bok çukurundan kendimi azat ettim bir romalı gibi bir köle gibi azat edilmiş onların başına bela olarak yeryüzünden kaçmış tanrı ares gibi..
Çoğu kez sevgili dediğim insanlar en büyük yarayı verdi. En güzel eylemi onlar düzenlediler bedenimde her gece yatmadan önce bedenimi ruhumdan ayırarak aldığım bu kalp kırıklığı yüzünden galata kulesinin önüne giderek beynimi atmaya karar verdim paramparça olacağını kendi gözlerimle şahit olacaktım şahitlik edecektim... Nikotin ve kahve ile dolu beynime birazda eroin verdim. Hayatımın en büyük yanlışı bir kadını sevmekle başlayacağını aldığım kalp kırıklığını öğrenmek için şiirleri sevmekten yoksul bir adam olacağımı bilmiyordum. Bilmediğim daha çok şey benim ruhumun olup olmadığı idi.
Her şeyi bir kenara koyduktan sonra kahrolası bu gemiyi terk etmeye karar verdim 13 kasım 2012 tarihinde nedendir bilmiyorum ama silah patlamadı o gece. Belkide tanrı böyle ölmemi istemedi istemeyen tanrı o gece beni başka sınava soktu götüme giren ok bu kezde can acımasına bıraktı... Her şeyi bir kenara koydum tüm dertlerimi sıkıntılarımı üzüntülerimi.
Biriken onca dertten geriye kalan tek şey Hüzün ve aldatmaca oldu kendimi aldattığımı bilmiyordum.. Son kez aldığım zarları masanın üzerine olabildiğim güçle fırlattım bende, masanın üstüne düşen zarlar tarihi andırmaktan başka niyetleri yoktu 1 ve 3 zarlar beni kaybettirdi..
İyice bunaldığımı anlayınca ruhuma sarıldım, uzun zamandır geceleri onunla uyumayalı epey zaman olduğunu anladım özlemiştim hayatımda ilk kez ruhumu özlediğimi anladım.
Yediğim kazıklar bu kez ağır gelmiyordu oda alışmıştı karar verdim ölümü bir kez daha geriye ittim biraz nefes almak iyi gelir dedim...
Galata kulesi benim için her zaman çıkış kapısı olarak gördüm Akgün Akovanın'da dediği gibi sevgilim kanatlarım kanatlarım kanatlarım ol benim..
Sevgilim kuleden aşağı beynimi fırlatmayı şimdilik düşünmüyorum ama sen yinede kanatlarım ol benim....
