Η ζωη μας ενα βιβλιο.. #TYS17

Στέλλα

Στέλλα

Η ζωή κάνει κύκλους και δεν ξέρεις ποτέ που θα σε βγάλει .. Ποιος θα το φανταζόταν πριν μια εβδομάδα ότι εγώ θα βρισκόμουν σε αυτό το χωριό ως δασκάλα ? Αλλά μέχρι και πριν 7 ημέρες ήμουν ευτυχισμένη, είχα τα πάντα , τους γονείς μου , τους φίλους μου και τον σύντροφο μου , τον οποίο λάτρευα και τώρα είμαι μόνη μου σε ένα απομακρυσμένο χωριό ..

Καθώς ήμουν στο βιβλιοπωλείο και έψαχνα κάποια ειδικά βιβλία που ήθελα και θα τα χρειαζόμουν για την δουλειά μου , ώσπου απορροφημένη δεν πρόσεξα και συγκρούστηκα με έναν άνθρωπο και έπεσαν όλα τα βιβλία κάτω .. Χωρίς καν να κοιταχτούμε , αμέσως σκύψαμε και οι δύο ταυτόχρονα να μαζέψουμε τα βιβλία που είχαν πέσει .. Καθώς όμως σηκωνόμασταν τα μάτια μας διασταυρώθηκαν .. Δυο διαπραστικά μάτια εμφανίστηκαν μπροστά μου .. Σάστισα για κάποια στιγμή , γιατί αυτό που είδα μέσα τους ήταν πόνος , τόσο πόνος που έκανε εμένα να πονάω ..

- Συγγνώμη, είπα καθώς πια είχαμε σηκωθεί .. Τον παρατήρησα καλύτερα .. Ήταν ένας πολύ όμορφος άντρας , με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αλλά φαινόταν τόσο κουρασμένος και εξαντλημένος

- Θα σας παρακαλούσα να είσαστε πιο προσεχτική , είπε με αγένεια ..

- Σας ζήτησα συγνώμη , είπα όσο πιο ευγενικά γιατί δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που φέρονται με αγένεια ..

- Καλά , καλά , είπε και έφυγε σαν σφαίρα .. Για πότε πήγε , πλήρωσε τα βιβλία και έφυγε , ήταν άλλο θέμα .. Ήταν λες και ήθελε να ξεφύγει από κάτι , λες και τον τρόμαξε κάτι .. Ήξερα πολύ καλά να διαβάζω τους άλλους , τουλάχιστον έτσι νόμιζα, ώσπου τα γεγονότα με διέψευσαν ..

Αφού πλήρωσα ότι βιβλία είχα πάρει, πήρα το αυτοκίνητο μου και πήγα προς το σπίτι μου ...Ήταν το σπίτι της παλιάς δασκάλας , η οποία έφυγε λόγω ότι παντρεύτηκε..Άφησα τα βιβλία στον καναπέ , και πήγα να φτιάξω έναν καφέ .. Τον έφτιαξα και κάθισα στον καναπέ και άρχισα να διαβάζω , ώσπου χτύπησε το τηλέφωνο μου .. 'Ήταν η Κατερίνα η μόνη φίλη που στην ουσία με νοιαζόταν ..

- Γεια σου Κατερίνα ..

- Γεια σου καρδιά μου τι κάνεις ? Πώς είσαι ?

- Καλά είμαι εδώ διαβάζω ..