How To Change The Good Girl

6.

Ακουσα την πόρτα να χτυπάει.

"Γεια. Συγγνώμη για το μεσημέρι." έκατσε δίπλα μου η Σοφία.

"Δεν πειράζει." της απάντησα. Και όντως. Ηταν το τελευταίο πράγμα που με απασχολούσε εκείνη τη στιγμή.

"Σκέφτηκα πως θα σου άρεσε να βγούμε έξω με την παρέα. Να γνωριστείς και εσύ καλύτερα με τα παιδιά." μου έκλεισε το μάτι καθώς με αγκάλιαζε. Οκευ περίεργο κλείσιμο ματιού, κάτι παίζετε εδώ. Είχα ενα κακό προαίσθημα για όλα αυτά, αλλά αποφάσισα να μην μιλήσω.

"Σε κλαμπ;" ρώτησα.

"Αυτό σκέφτονται τα παιδιά, αλλά αν έχεις πρόβλημα μπορούμε να το ακυρώσουμε." είπε γρήγορα.

"Οχι είμαι εντάξει. Να πάμε." της χαμογέλασα. Και ναι. Ελεγα την αλήθεια. Βασικά χαιρόμουν που την ένιωθα κοντά μου. Δεν με πείραζε που έξω από το σπίτι ήταν διαφορετική.

"Σίγουρα; Εγώ θέλω εσύ να είσαι καλά."

"Ναι σίγουρα."

"Τέλεια." με έσφιξε στην αγκαλιά της πολύ σφιχτά.

"Δεν παίρνω ανάσα." προσπάθησα να πω γελώντας. Εκείνη αμέσως απομακρύνθηκε.

"Λοιπόν έλα να σου βρω τι θα βάλεις." με τράβηξε να σηκωθώ. Με έσυρε στο αγαπημένο της μέρος, που φυσικά είναι η ντουλάπα της. Αρχισε να πετάει πάλι τα ρούχα από εδώ και από εκεί.

"Τέλεια!" φώναξε κάποια στιγμή μέσα στην απόλυτη ησυχία. Με έκανε να αναπηδήξω από την τρομάρα μου. Ηταν πολύ απότομο αυτό.

Γύρισε προς το μέρος μου και μου έδειξε αυτό που κρατούσε. Είχα εκπληχτεί με την επιλογή της. Ηταν ένα κόκκινο φόρεμα. Δεν ήξερα πως υπήρχαν και άλλα χρώματα ρούχα στην ντουλάπα της εκτός από μαύρο. Μάλλον προσπαθεί να με καλοπιάσει επειδή έφυγε το μεσημέρι.

"Θα το δοκιμάσεις;" με ρώτησε. Αν και δεν μου αρέσουν τα φορέματα ΚΑΘΟΛΟΥ αποφάσισα να της κάνω το χατίρι. Μπήκα στο μπάνιο και ντύθηκα. Ηταν πολύ ωραίο πάνω μου, μπορώ να πω. Ηταν κοντομάνικο, δυο παλάμες πάνω από το γόνατο, στενό. Μου άρεσε αρκετά. Υπερβολικά ίσως..

"Να μπω;" με ρώτησε από την άλλη άκρη.

"Ναι." της απάντησα με αρκετά δυνατή φωνή για να με ακούσει. Εκείνη άνοιξε την πόρτα και μπήκε. Μόλις με είδε έμεινε με ανοιχτό το στόμα.

"Καλά ε, είσαι μια κούκλα σήμερα." με θαύμασε."Να σε βάψω; Σε παρακαλώ."

"Εντάξει." έσκασα στα γέλια με το ύφος της. Θέλω να κάνω μια νέα αρχή. Το πρωί προσπάθησα. Τώρα, το βράδυ, είναι η στιγμή μου να λάμψω! Μου φαίνεται αρχίζω και τα χάνω.. Τι λέω;