My enemy, My Destiny. [starting]

Chapter 10

Clang point of view

Sa ilang linggo kong hndi pag pasok marami akong hahabulin na lesson,activity at project. Uwian na kaya dumeretso ako sa isang coffee shop malapit sa school dito ko gagawin lahat ng hndi ko pa natatapos.

2 hours na kong andto. Ang sakit na ng katawan ko. Naubos ko na rin ang coffee na inorder ko. Habang minamassage ko ang batok ko sa sobrang bigat ng mata ko at sa sobrang pagod ko napasandal ako at napa idlip.

Pagka gising ko nasa harap ko na si owy.

"Here, Frappuccino your favorite." Napatingin naman ako sakanya "sabi sa counter favorite mo daw yan" napangiti naman ako sa sinabi nya.

"So dun mo nalaman?" Tanong ko sakanya.

"Ahm yes" sagot nya sakin.

"Magkano utang ko sayo?" Tanong ko sakanya habang kinukuha ang wallet ko sa bag ko.

"30 minutes" napa tingala naman ako sa sinabi nya nakangiti padin sya. Anong nakain ni owy? At anong nakain ko bakit hndi ako naiinis sakanya.

"30 minutes? What do you mean?" Tanong ko sakanya ng nakangisi.

"30 minutes ang dapat mong bayaran dahil 30 minutes kitang inantay magising." Napangiti naman ako sa sinabi nya kaya napa ngisi sya. "Alam mo mas maganda ka pag nakangiti."

"Nambobola ka." Kinuha ko ang phone ko at inalarm ko ng 30 minutes.

"What are you doing?" Pagtatanong nya.

"Setting alarm." Nginitian ko naman sya at umayos ako ng upo. "Let's start?"

"So buti naman at nakakangiti kana?" Tanong nya sakin.

"Oo naman. Pag inisip ko pa yun dagdag stress lang sa mga hinahabol ko ngayong lessons." Sagot ko sakanya habang iniinom ang binili nyang Frappuccino. "Ikaw? Anong nakain mo bakit hndi kana nang bubwisit ngayon?" Napangiti naman sya sa tanong ko.

"Namimiss mona ko no?" Namimiss? Kapal. Nahampas ko naman sya sa tanong nya. "I'm just joking. Sabi mo kasi nung sinilip kita sa kwarto mo wag muna kita asarin. Inaantay ko lang yung signal mo na asarin na kita ulit." Nakangiti nyang sagot sakin.

"Well, mas ok na yung hndi ka ng bubwisit. Mas nakakapag focus ako sa lahat ng gusto kong gawin." Nginitian ko nalang din sya.

Sa loob ng 30 minutes marami nadin kaming napag usapan about sa life. Masaya din syang kausap. Mas maganda pang ganto kesa yung nang iinis sya.

Bigla namang tumunog ang alarm hudyat na tapos na ang 30 minutes.

"Pano bayan tapos na ang 30 minutes. I have to go." Sabi ko sakanya ng nakangiti.

"Sabay na tayo?" Pagaalok nya sakin.

" no need. Dala ko baby ko." Sagot ko sakanya habang inaayos mga gamit ko.

"Baby? May anak kana?" Nabatukan ko naman sya ng malakas sa sinabi nya.

"Stupid. I mean yung motor ko."

"Yeah i know, im just joking hehe" wtf. Bakit biglang nag slowmo nung tumawa sya ng pabebe? arghhhh.

" una na ko. " lumabas na ko ng coffee shop dahil nararamdaman ko na ang pag init ng pisngi ko sa tawa nya.

Pinaharurot ko agad ang motor ko pauwi sa condo. Habang nag dadrive ako hndi padin mawala wala sa isip ko yung tawa nya.

Ano bang nangyayare sakin. Nababaliw naba ako? Ahhhhhh!

Pagkadating ko sa condo agad akong sinalubong ni yaya minda.

"Oh yaya bakit po kayo umiiyak?" Tanong ko sakanya ng may pagaalala.

"Baby girl kasi yung anak ko nasa ospital." Sagot nya sakin ng umiiyak.

"Ganon po ba? Sge po puntahan nyo na po muna. Kahit kelan nyo po gusto bumalik ok lang po yaya." Sabi ko sakanya ng pilit ang ngiti. Kasi naman malulungkot ako kasi ako nalang magisa sa condo ko.

"Anak pano ka? Wala ng magaasikaso sayo?" Pag aalala nyang tanong skin.

"Ano kabanaman yaya ok lang ako. Wag kang magalala sakin. Ang mahalaga mapuntahan mo ang anak mo." Nginitian ko ulit si yaya. Napangiti narin sya.

"Salamat nak ha. Hndi talaga nagkamali ng pagpapalaki sina mommy mo sayo" nginitian nya ko ginantihan ko naman din ng ngiti. Ang sarap lang sa pakiramdam ng ganon hehe.

Kinagabihan nung araw nayun umalis na si yaya para pumunta sa probinsya nila. Ako nalang mag isa dito sa bahay.

Nalinis nalang ako ng katawan at nagluto ng pagkain ko. Habang nagluluto ako naka earphone ako. Nakapusod ang buhok at may panyo sa ulo. Naka extra size shirt lang ako at naka short na maikli.

Habang nag luluto ako napaindak ako sa tugtog habang sinasabayan ko ang tugtog pagkaharap ko sa lamesa nakita ko si oliver. Nakatayo nakatitig sakin habang nakangisi.

Inayos ko agad ang tayo ko at tinanggal ang earphone ko.

"Pano ka nakapasok dto?!" Tanong ko sakanya na gulat padin ang muka ko.

"Hndi po naka lock yung pinto nyo." Sarcastic nyang sagot skin.

"Uso kumatok dba?" Tinaasan ko sya ng kilay.

"Kanina papo ako katok ng katok di kapo sumasagot" nakangisi nyang sabi. "at alam ko na ang dahilan" humalakhak ito ng malakas ng bigla syang tinawag ni owy.

"Kuyaaaa! Ano na tara na?! Malalate na tayo sa drag race!" Sigaw sakanya ni owy na naiirita habang nakasilip sa pinto.

Paalis na sana si oliver ng bigla ko syang pigilan. Tinaasan nya naman ako ng kilay.

"Pupunta kayo sa racing? Sama ko!!!" Pagmamakaawa ko sakanya.

"Pero di kapa kumakain."sabi nya sakin. "Tyaka mapapatay ako ng kuya mo pag nalaman nyang sinama ka namin" bwahahaha natatakot sila kay kuya

"Ako na bahala kay kuya. Mamaya na ko kakain. Pleaseee?!" Pagmamakaawa ko ulit sakanila.

"Oo na nga sige na. Mag bihis kana antayin ka namin sa baba." Nginitian nya ako at umalis na. Namiss ko na mag race.

Nagbihis agad ako ng ripped jeans, sweat shirt at vans. Kinuha ko lang ang phone ko tyaka ang wallet ko syempre pati ang susi ng motor ko at bumaba na.

"Kuya sino paba inaantay natin?!" Pag aalburuto ni owy.

"Siya" sabay turo sakin ni oliver. Napanganga naman silang lahat. Kasama kasi nila si cj, ranz, gab, jameson, biboy, at clarence.

"Bro, sure ka isasama mo yan? Baka di marunong magmotor yan." Napangisi naman ako sa sinabi ni cj.

"Bro, hahahaha hndi mo pa sya kilala, pag ikaw naka angkas jan yung kaluluwa mo maiiwan." Ngumiti nalang ako sa sinabi ni biboy at sila naman humahalakhak. Ngayon lang kasi ako nakita nich jameson tyaka ni gab.

Tinignan ko naman si owy na seryoso lang ang tingin sakin habang lahat sila tawa ng tawa.

"Magtatawanan nalang ba tayo? Tara na kaya?" Pag aaya ko sakanila.