Fall For You

Kabanata VII

NASA 'di kalayuan ni Perisha si Kaden. Hindi siya nito iniwan mula umaga, basta nasa malapit lang ito.

At noong nakaraang araw ay hinayaan siya nito na makatulog sa tabi nito, sa mismong kama nito. O anong saya ng puso niya! At nang magising siya ay una niyang namulatan ang guwapo nitong mukha, at ang braso nito ay nakadantay sa bewang niya! 

At kahit pa bumalik na naman sa pagiging taong bato si Kaden ay masaya pa rin siya, dahil nakikita niya ito sa araw-araw at aaamoy niya ang mabango nitong pabango.

Ngiting-ngiti siya habang nakikiramdam sa paligid, napakaaliwalas ng araw na ito.

Magaan ang pakiramdam ni Perisha. Kinikilig siya habang hinahalo ang niluto niyang spaghetti sauce. Ngayon ang birthday niya. Ito ang unang birthday niya na ice-celebrate niya with the Vox brothers. Yes, kasama niya ang triplets.

Wala siyang party ngayon, dahil na rin sa pagpayag ni Kaden. Kung noong mga nakaraang kaarawan niya ay ibang mga tao ang kasama niya, tapos sa susunod na araw niya pa nakakasama ang mga Vox, pwes ngayon ay iba. Kasama niya na mismo ngayong araw ang mga ito.

"Ito na ang dinner!" Masaya niyang inilapag sa hapag ang bandehado ng spaghetti. May cake rin sa mesa, prutas, ulam at kanin.

Simpleng handaan lang dahil sila-sila lang. Pero mas masaya si Perisha dahil pamilya niya ang kasama niya. Dahil pamilya niya na ang Voxs.

"Wow! Mukhang hindi masarap." Si Cross habang dinudut-dot ng tinidor ang niluto niyang spaghetti.

"Medyo maputla ang sauce, at hindi amoy mabango." Ani Lourd na seryosong nakatingin sa bandehado.

Si Kaden naman ay walang imik sa kabisera ng mesa. Ito ang nauupo ron kapag wala ang bagets na ama ng mga ito.

Pumalatak si Cross matapos tikman ang niluto niya. "Sinabi ko naman dapat um-order na lang tayo kagaya ng palagi nating ginagawa, Perisha's not really good at cooking. Hanggang prito at saing lang ang alam niyang gawin."

Tiningnan siya ni Lourd at malumanay na nagsalita. "It's your birthday today, kaya kakainin pa rin namin ang hinanda mo, Carina."

Inis na naupo siya sa upuan niya. "Ang babait niyo talaga, 'no? Imbes na magpasalamat kayo ganyan pa kayo!"

Humagikhik si Cross. "We're just being honest here!"

"Hmp." Aminado siya na wala siyang talent sa pagluluto, pero sinisikap naman ni Perisha na kahit paano'y maging okay ang mga luto niya. Natatanggap pa rin naman ng sikmura ang luto niya, at wala pa naman siyang nalalason so far.

"Let us eat," baritonong boses ni Kaden ang nagpakalma sa kanya.

Mabuti pa si Kaden never nagreklamo sa luto niya, kaya nga mahal na mahal niya ito, e. Kusa siyang natigilan ng marealize ang sinabi ng utak niya. At sinang-ayunan iyon ng puso niya. Yari na talaga.