Fall For You

Kabanata XXXIX

"GOOD MORNING," nakangiting bati ni Perisha kay Kaden.

Alas nueve na ng umaga. Nauna siyang magising dito. Ininom niya ang aspirin na nasa tray at binalingan ang katabi na nahihimbing pa sa tulog.

Parang baby si Kaden habang nakadapa ito sa kama. Hinalikan niya ang mapula nitong mga labi sanhi para magising ito.

"Goodmorning," paos ang boses na sagot nito. Ngumiti rin sa kanya.

Hindi alam ni Perisha kung ano ang nangyari at nauwi sila sa ganito, pero isa lang ang sure niya... naramdaman niya ulit ang pagmamahal nito. Bumalik si Kaden, bumalik iyong Kaden na kilala niya. Siguro ang babaw niya para mag-isip na may kahihinatnan ang nangyari kagabi, pero mas pinili niya na lang na maging okay. Pero hindi siya papayag na hindi sila mag-usap. Maraming dapat sabihin si Kaden sa kanya.

"Magluluto ako ng almusal natin."

Pinigilan siya sa bewang ni Kaden. "Dito ka lang." 

Nahubad sa katawan niya ang kumot at lumitaw ang namumula niyang dibdib na hindi pinagsawaan ni Kaden sa buong magdamag.

Napangisi ito at sinapo ang isa niyang dibdib, ang isa naman ay isinubo nito ang dulo. Impit siyang napaungol at napasabunot sa buhok ng binata. "Ahmm..."

Pinaglaro nito ang basang dila sa tuktok ng kanyang nipple, habang ang isang dibdib niya ay nakakulong sa mainit nitong palad. Dumilat siya at pinagmasdan ang guwapo nitong mukha.

"Kaden, gutom na talaga ako..." nangingiti niya itong itinulak. "Remember, nakailan po tayo kagabi. Gutom much na ako."

"Okay." Nakalabing sagot nito saka tinantanan ang nipple niya.

Pinisil niya ang matangos nitong ilong. "Mahaba pa ang araw. Marami tayong pag-uusapan."

"Order na lang tayo," sumiksik ito sa leeg niya. "Kung pagod ako, mas pagod ka."

Hinaplos nito ang braso niya na may bakas ng pangingitim. Hindi lang iyon ang bahagi ng katawan niya na may pasa, sigurado siya. Hindi nagpigil si Kaden kagabi. Isa pa iyon sa dahilan kaya umaasa na naman siya. Ramdam na ramdam niya kasi na na-miss siya ng binata. Kung gaano niya ito na-miss at doble ang nararamdaman nito.

Hindi tulad ng dati na nagpipigil ito. Na marahan ang pag-angkin sa kanya. Na may halong pag-iingat. Hindi ganon ang nangyari kanina. Parang hirap na hirap itong pigilan ang sarili.

Halos hindi siya nito tantanan kanina. Nangalay na siya at lahat pero hindi pa rin ito tumitigil. Walang bahagi ng katawan niya ang hindi nito pinagpala. Ultimo talampakan niya ay hinalikan ni Kaden. Kung di pa nito naalala na tao siya ay baka wala pa itong balak na huminto sa pag angkin sa kanya.

"I'm sorry." Hinaplos nito ang pasa niya.