Hayalle hayat arasındaki o bağ beni boğuyor,
Belkide düşüncelerden sıkılıyorum kimbilir?
Ateşten bir orman düşün bütün oksijen tükenmiş gibi karanlığa sığınıp yağmuru sevmiş biri.
Yer yüzüne düşen her bir damlasında can çekişen birini düşün.
Gecelerce aydınlığı sayıklayıp labirentte kayboldukça karmaşıklaşan birisi.
İyiydi,ama yara aldıkça aydınlıktan uzaklaşarak karanlığa hakim olmayı tercih etmiş bir güneş.
Sevgisini söylemeden,diri diri yanarak ölmüş biri benim kalbim.
Çok , çok...çok sevin.
Doyun sevginize,gitmesine izin vererek çaresizliğe baş eymeyin.
Lakin.Aydınlığa hayır diyerek karanlığa da veda edin .
Onu bilmem lakin ben doyamadım.
Ömürlük bir sevgi armağan edişimdi çırpınışlarım.
Ben çırpındıkça,onun çığlıklarıydı beni boğarak hapseden.
Bir tabut düşünün her gece aynı göz yaşıyla intihar eden.*
*Belkide onsuzlukta kaybolarak yanmış biri*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Son Elveda..."|HÜZN-Ü ELVEDA SERİSİ 1"
PoetrySonbahardı;Kadının en sevdiği mevsim,aynı zamanda ölüme bir adım daha yaklaştığı mevsim. Kadın alışmıştı çaresizliğine "çaresizlik" ne kadar da zor "acınası" bir durum biliyordu aslında kadın,adamın onun olmayacağını.Biliyordu sonunda ağlayacağını,h...
