Nasaan na ang mga dapat kung permahan at ng matapos ko agad sir Rey....
"Nandon na sa office mo ma'am crystal " haayy ito nanaman tayo sa ma'am nakakatanda masiyado sa edad ko ah.17 Lang kaya ako...nako naman.....
"Sir Rey naman e,sabi ng wag mo akong emama'am e,nakakatanda masiyado para sa edad ko.sabi ng crytal nalang ang itawag niyo sakin...pls!!...(note:paawa effect)....
"P-pero ma'am, ay este! crystal yun naman dapat itawag sayo..dahil ikaw ang may ari nito,kaya dapat kalang igalang namin lalong lalo na ng mga guro." Mahabang paliwanag ni sir rey...na tumatayong dean/guro dito...
"Kaya nga sir rey,kapag sinabi kong crystal nalang dapat yun din ang masusunod.tyaka 17 lang kaya ako dapat sa inyo ako gumagalang dahil kayo ang nakakatanda sakin...walang mataas o mababa dito sir rey lahat tayo pantay pantay kapag respeto na ang pinag-uusapan.kaya ikaw sir rey,crystal nalang ang itawag niyo sakin...understand?"
"nod"Ikaw talagang bata ka,pasaway karin.o siya taposin mo na ang mga dapat mong taposin at ng makauwi ka ng maaga.."
"Opo!^_^..."
"O siya mauna na ako sayo at ng masimulan mo nayang gagawin."
"bye sir,ingat kayo sa byahe niyo."
"paalam na crystal,wag magpuyat ha.papasok ka pa bukas...."
"Opo!salamat sa concern niyo."
A/n: matapos nilang mag-usap ng sir niya,naiwan si bren na nag-iisa sa opisinang iyon,na may tambak tambak na papeles na kailangan niyang permahin at taposin,ligid sa kaalaman niya may nakakaalam na pala ng sekreto niya at yun ang kailangan niyang alamin.
" hayy buhay sadyang napakaliit para sa mga taong gusto pang mabuhay para sa mga taong mahal nila" bulong niya mula sa hangin.
Sid's pov.
"Mama ano nanaman po ba ito?"
"Anak gusto lang ng kuya mo na mag aral sa pinapasukan mo...ayaw mo ba yun magkakasama na kayo sa iisang paaralan?."
"Hindi naman sa ayaw ko ma,pero nandon sa US ang buhay niya.ang negosyo niya na itinaguyod niya sa sariling sikap,dugo at pawis ang inilaan niya doon.paano na iyon kung iiwan niya?."
Hindi naman sa ayaw kong mag aral dito ang kuya ko,pero saksi ako sa lahat ng paghihirap ng kuya ko magkaroon lang ng sariling negosyo..hindi ko naman pinipigilan ang kuya ko na umuwi at dito na manirahan,pero nakakahinayang lang na iiwan niya ang negosyo niya doon na iba ang maghahandle.
"E yun ang gusto nang kuya mo e!,tsaka wag kang mag-aalala mapagkakatiwalaan ng kuya mo ang maghahandle doon.maging masaya ka nalang sa kuya mo hmm..."
"Opo!kailan siya darating?"
"Ngayon na.." huh!ngayon na?...
Ding......dong.........ding......dong.....
"Mukhang anjan na kuya mo."
Wow mas excited pa siya sakin ah..agad namang pinagbuksan ni mama ang kuya ko daw....
"MAMA!..BUNSO!...IM BACK!!!" Ay oonga pala nakalimutan kong ipakilala sa inyo ang kuya ko...siya pala si PAOLO GABRIEL L. CORPOS,18 yrs.of age, at ako naman ay 16..
"Bunso namis kita!pa hug nga!" At binigyan niya ako ng matamis na akap kahit kailan talaga itong kuya ko..sobrang sweet...kaya nga mahal ko to e.....
"namis din kita kuya.sobra pa sa sobra!.." sabay bigay ko rin sa kanya ng matamis na akap...
"Halika dito mama GROUP HUG TAYO namis ko kaya kayong dalawa.."
Binigyan namin ni mama si kuya ng matamis na akap,na nagmumula sa mga taong minamahal siya ng lubos...
Thank you lord dahil binigyan mo ako ng ganitong pamilya,na sobrang mababait,maalalahanin at sweet...
Ace pov.
huhuhu ang dadaya niyo bren at sid iniwan niyo akong nag iisa dito... ang unfair niyo!!!!~^~.......
makakain na nga lang ginutom ako ah!.....
FOOOOODS!HERE I COME!!!HAHAHAHA WEPEY.......

ESTÁS LEYENDO
...A FRIENDSHIP GOALS..
No FicciónNagtiwala, Nasaktan,pero Naging palaban... Wag agad magtiwala sa kaibigang hindi kapani paniwala, lalong Lalo na,kung kaibigan mo pa. Madaling makuha sa pangkaibigang salita, Pero dapat bukas ang isipan sa kanilang intensyon, Huwag maging ta...