Het begon allemaal een paar jaar geleden, ik werd gebruikt door mijn zus zodat zij zich beter ging voelen. Ik moest dingen doen die ik niet wilde ik moest roken ik moest drinken (alcohol) ik moest met haar mee gaan als ze weer eens ruzie had en ik moest stelen voor haar. Ik durfde niet tegen haar te zeggen dat ik dat niet wilde doen omdat ze mij bedreigde. Ik kon niet naar mijn ouders omdat ik dat niet mocht vertellen van haar en anders zou ze me het leven zuur maken. Ze kreeg verkering met een jongen een foute jongen. Hij gebruikte haar voor zijn behoeftes, en ze had het zelf niet door ze was verlieft op hem ze raakte zwanger van hem maar dat werd uiteindelijk een miskraam. Het maakte haar niet uit dat hij bekend was dat hij meisjes gebruikte en het maakte haar niks uit dat hij ook iemand had verkracht. Ze was door iedereen gewaarschuwd maar ze wilde niet luisteren ik was haar praatpaal ze vertelde altijd alles aan mij omdat ze wist dat ik het nooit tegen mijn ouders zou zeggen. Ze had altijd heel veel ruzie met mijn ouders, ze haatte hen. Ik was vroeger altijd het vrolijke meisje dat nooit ergens zorgen om had maar dat was allemaal veranderd ik was een meisje waar niemand mee om wilde gaan ik was agressief en sloeg iedereen die iets deed waar ik het niet mee eens was ik stond voor niemand meer open ik had een muur om me heen gebouwd. Op mijn 9e moest ik al regelmatig roken en drinken van mijn zus en mijn ouders hadden het nooit door omdat ik er nooit was, want ik was bij mijn zus. Ik was somber. ik moest op mijn 9e al elke dag naar heftige porno filmpjes kijken en als ik dat niet zou doen dan zou mijn zus mij wel wat doen, kijken was dus mijn enige optie. S' avonds durfde ik pas te huilen als niemand mij zag huilen wel heel stilletjes want niemand mocht het horen. Ik was zo dom om te denken dar ze echt om me gaf, dat het normaal was hoe ze mij behandelde dat dat een goeie relatie was. Mijn zus werd als mijn ouders er niet waren steeds beter ze voelde zich fijn, ik was blij voor haar maar lette niet op mezelf want ik zakte steeds dieper en dieper weg. Ik maakte me geen zorgen over mezelf want mijn zus zei altijd dat ik niets waard was ik geloofde dat ik dacht dat dat inderdaad zo was en dat mijn zus belangrijker was dan mij. Mijn ouders hadden wel door dat er wat aan de hand was en die hadden op een avond mij bij hun geroepen ik had helemaal geen band met mijn ouders en wist ook niet waar ze het dus over wilden hebben, die avond kwam ik bij ze en vroegen ze wat er met mij aan de hand was ik zei er is helemaal niks aan de hand en na lang aandringen hielt ik het niet meer en heb ik ze veel verteld. Ik was zo moe en ik kon het niet meer. ( ik was 8 toen alles een beetje begon want het ging heel gelijkelijk mijn zus wist precies hoe ze het aan moest pakken en toen ik het mijn ouders vertelde was ik 12 zo lang heb ik dus met de geheimen van mijn zus rondgelopen )
JE LEEST
Zelfmoord ~voltooid~
Teen FictionIk wil weg van deze wereld ik kan niet met mijn pijn leven Graag dit verhaal niet kopiëren