Zelfmoord ~voltooid~

11

De ene dag zo klein, de andere dag weer groot.               
Ik leef, maar van binnen ben ik dood.
Ik voel me alleen en alles lijkt zo kil,
Weet niet eens meer wat ik eigenlijk wil.

Niet meer kunnen genieten van de dingen in het leven.
Ik wil zo graag, maar kan het me niet meer geven.
Waarom moet het allemaal zo ingewikkeld zijn?
Bestaat er nog iets anders dan verdriet en pijn?

Waarom voel ik me toch zo verward?
En kon ik niet genieten van mijn nieuwe start?
Altijd weer die onzekerheid die me aan het twijfelen maakt.
Waarom word ik daar toch altijd door geraakt?

Waarom maakt het leven mij zo zuur.
En loop ik met mijn gevoel telkens weer tegen een muur? 
Ik wil een leven zonder al die twijfels en zorgen,
maar dat alles lijkt voor mij nog ver verborgen.

Hopelijk komt hier ooit een einde aan,
zodat ook ik weer lachend en vrolijk in 't leven kan staan!