❇LIMERENCE↪h.s❇ (ON HOLD)

❇21. ΚΕΦΑΛΑΙΟ❇

Απολαμβανω την υπεροχη θεα απο εδω πανω. Μπορεις να δεις τα παντα. Παρατηρω τα χιονισμενα βουνα και τα δεντρα. Ειναι πολυ ομορφα. Ολα ειναι ομορφα αυτην την εποχη.

Αμεσως μετα το βλεμμα μου πεφτει σε καποιους ανθρωπους οι οποιοι κανουν σκι και σνοουμπορντ. Κατεβαινουν με μεγαλη ταχυτητα την πλαγια κανοντας και μερικα κολπα. Πρεπει να ειναι επαγγελματιες. Θα ηθελα να μαθω σκι.

Λιγο πιο διπλα βρισκεται μια οικογενεια. Οι γονεις και δυο πανεμορφα κοριτσακια. Παιζουν ολοι μαζι χιονοπολεμο.

Αμεσως μου ερχετε στο μυαλο η εικονα του Harry με τα δικα μας παιδια και ασυναισθητα χαμογελαω.

Θα γινοταν τοσο καλος πατερας. Θα τους εκανε ολες τις χαρες, θα επαιζε μαζι τους, θα τους αγοραζε παγωτο και θα τα εβαζε για υπνο αφου πρωτα τους διαβασει ενα παραμυθι.

Σηκωνω τα χερια μου αργα και τα τοποθετω πανω στο κεφαλι μου ετσι ωστε να κατεβασω λιγακι το σκουφακι μου, ομως καταλαβαινω πως δεν φοραω τιποτα. Κατευθειαν κοιταω τον Harry.

Ειναι πολυ πονηρος οταν θελει!

Αναρωτιεμαι πως μου το πηρε και δεν το καταλαβα.

- Harry δωσ' το μου., του λεω με σοβαρο υφος και γυριζει γρηφορα το κεφαλι του προς το μερος μου.

- Τι να σου δωσω;!, με ρωταει με ενα βλεμμα αποριας " κολλημενο " στο προσωπο του.

Κανει και πως δεν ξερει!

- Ξερεις εσυ.

- Εεμμ... Οχι. Δεν ξερω.

- Το σκουφακι μου ρε Harry. Δωσ' το μου., του λεω λιγο πιο επιθετικα καθως αρχιζω και κρυωνω ολο και πιο πολυ.

- Μα δεν το εχω εγω. Ισως να σου επεσε.

- Αληθεια λες;!,

Δεν μου απανταει, απλα νευει καταφατικα.

- Harry αμα το εχασα;, του λεω με παραπονο.

- Μην ανησυχεις. Θα ψαξουμε μολις κατεβουμε απο εδω. Θα το βρουμε σιγουρα., μου απανταει καθησυχαζοντας με και μου πιανει το χερι.

Το κραταει πιο σφιχτα και ηρεμω κατευθειαν. Προσπαθω να απολαυσω την υπεροχη θεα απο εδω ψηλα γιατι δεν μας μενει και πολυ ωρα ακομα μεχρι να τελειωσει η " βολτα " μας.

Μετα απο μερικα λεπτα το lift σταματαει στο τελος της αποτομης κατηφορας. Εγω και ο Harry, εχοντας ακομα τα χερια μας ενωμενα, κατεβαινουμε απο το " βαγονακι " και προχωραμε σιγα σιγα προς τα πανω ψαχνοντας, ταυτοχρονα και για το σκουφακι μου.