❇LIMERENCE↪h.s❇ (ON HOLD)

❇24.ΚΕΦΑΛΑΙΟ❇

❇Little do you know, how i'm breaking while you fall asleep.
Little do you know i'm still hunted by the memories.
Little do you know i'm trying to pick myself up piece by piece.
Little do you know, i need a little more time.❇

❇Underneath it all, i'm held captive by the hole inside.
I've been holding back for the fear that you might change your mind.
I'm ready to forgive you, but forgetting is a harder fight.
Little do you know, i need a little more time.❇

Ανοιγω τα ματια μου και τα τριβω απαλα. Κοιταζω τα χερια μου και βλεπω μασκαρα και makeup να ειναι απλωμενα σε ολοκληρη την επιφανεια τους.

Εκλαιγα.

Και τοτε συνειδητοποιησα πως ολα αυτα δεν ηταν ενα ονειρο, αλλα πραγματικοτητα. Κι ετσι δεν μπορω να αλλαξω τιποτα. Και να μου δινοταν η ευκαιρια να αλλαζα τα πραγματα, καποια στιγμη θα κατεληγα ετσι, αργα ή γρηγορα.

Το περιμενα.

Περιμενα οτι μια μερα θα χωριζονταν οι δρομοι μας ειτε με τον καλο και ευκολο τροπο, ειτε με τον ασχημο και δυσκολο.

Ηξερα πως αυτο που ειχαμε θα σταματουσε να υπαρχει μετα απο καποιο χρονικο διαστημα. Μεγαλο ή συντομο.

Και αυτην η μερα ηρθε.

Η μερα που θα παρει ο καθενας τον δρομο του, χωρις τον αλλον στο πλαι του.

Ειχα συμφιλιωθει με αυτην την ιδεα, αλλα παλι πονουσα.

Κατεβαινω αργα τα σκαλια και μπαινω στην κουζινα. Φτιαχνω λιγο τσαι και καθομαι σε ενα απο τα σκαμπο. Μετα απο λιγο μπαινει μεσα η Evelyn και καθεται διπλα μου.

- Πως εισαι;, με ρωταει ηρεμα και συμπονετικα.

- Καλυτερα., της απανταω.

- Χαιρομαι που το ακουω. Και πως θα την αντιμετωπισεις την ολη κατασταση; Εννοω... Θα το πεις στον Harry... ξερεις...οτι γνωριζεις τι γινεται;

- Κοιταξε... Εκανα μια " συζητηση " με τον εαυτο μου και κατεληξα στο οτι πρεπει να του πω πως το ξερω και...να...χωρισουμε., μολις ειπα την τελευταια μου λεξη η εκφραση στο προσωπο της Eve αλλαξε. Παραξενευτηκε; Την εξεπληξα;

- Εισαι σιγουρη γι' αυτο;

- Τωρα, ναι. Θα του τηλεφωνησω για να ερθει απο εδω να μιλησουμε.