❇LIMERENCE↪h.s❇ (ON HOLD)

❇11. ΚΕΦΑΛΑΙΟ❇

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
2 εβδομαδες μετα...
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

Εχουν περασει δυο εβδομαδες απο τοτε που εγινε αυτο το περιστατικο με τον James και παλι καλα η Evelyn τον εχει ξεπερασει τελειως. Καταλαβε πως δεν της αξιζει ενας τετοιος χλεχλες και πως πρεπει να προχωρησει.

Εγω με τον Harry ειμαστε περιπου ενα μηνα μαζι και μπορω να πω πως ηταν ενας - οχι ολοκληρος - μηνας απο τους καλυτερους της ζωης μου.

Ειμαστε και οι δυο τοσο ιδιοι μα και τοσο διαφορετικοι. Ημαστε σαν τις νιφαδες του χιονιου. Καθε χιονονιφαδα εχει το δικο της μοναδικο σχεδιο και σχημα, το οποιο την ξεχωριζει απο τις υπολοιπες, ομως δεν παυει να ειναι μια χιονονιφαδα. Κι επομενως, ολες αυτες οι χιονονιφαδες μαζι ενωμενες " φτιαχνουν " την χιονοπτωση.

Ετσι ακριβως ειμαστε και εγω με τον Harry. Ο καθενας εχει την δικια του προσωπικοτητα και τον δικο του χαρακτηρα που μας κανει να ξεχωριζουμε ο ενας απο τον αλλον. Ομως, οταν " ενωνομαστε " δημιουργουμε κατι μοναδικο. Κατι υπεροχο, το οποιο κανει και τους δυο μας να νιωθουμε μοναδικα. Αυτο λεγετε " ΑΓΑΠΗ " και ελπιζω να κρατησει για παντα.

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

Καθομαι ξαπλωμενη στο κρεβατι του δωματιου μου και σκεφτομαι διαφορα πραγματα ενω ακουω μουσικη απο τον υπολογιστη.

Ντιν ντιν ντιν.

Μολις βλεπω οτι μου ηρθε μηνυμα χαμηλωνω αρκετα την μουσικη, παιρνω το κινητο μου και το ξεκλειδωνω ωστε να το διαβασω.

Απο γλυκουλινι 💓:
Olivia, γινεται να ερθεις οσο πιο γρηγορα μπορεις απο το σπιτι μου; Θελω να μιλησουμε.

Προς γλυκουλινι 💓:
Εμμ... Φυσικα.

Απο γλυκουλινι 💓:
Σε περιμενω μην αργησεις.

Προς γλυκουλινι 💓:
ΟΚ. Harry, εγινε κατι;

Απο γλυκουλινι 💓:
Θα σου πω οταν ερθεις.

Αρχιζω και ανυσηχω. Χιλιαδες ερωτησεις τριγυρνουν μεσα στο μυαλο μου.

Μηπως επαθε κατι;

Μηπως δεν με θελει πια και θελει να χωρισουμε;

Μηπως....

Μηπως....

Μηπως....

Απο τις σκεψεις μου με διακοπτει η Evelyn.

- Που πηγαινεις;, με ρωταει.

- Εμμ... Στον Harry.

- Πως κι ετσι; Αφου ειπαν πως θα ερθουν ολοι τους απο εδω σε κανα τεταρτο.