❇35. ΚΕΦΑΛΑΙΟ❇

68 13 77
                                    


Ξυπναω απο το λιγο φως που μπαινει μεσα στο δωματιο απο το παραθυρο. Απλωνω το χερι μου για να αγκαλιασω τον Harry αλλα αυτο που ακουμπαω ειναι το κενο στρωμα.

<<Που να πηγε πρωινιατικα;>>, σκεφτομαι.

Εκεινη την στιγμη μπαινει μεσα με εναν μεγαλο δισκο στα χερια.

- Ταταν! Εκπληξη!, αναφωνει και χαμογελαω.

- Δεν ηταν αναγκη να μου φερεις πρωινο στο κρεβατι., του λεω και ερχεται και καθεται διπλα μου.

- Ποιος ειπε οτι ειναι για εσενα;, μου απανταει και τον χτυπαω απαλα στον ωμο.

- Ευχαριστω παντως.

- Δεν κανει τιποτα μωρο μου., μου λεει και με φιλαει απαλα στο στομα. Ας αρχισουμε να τρωμε καλυτερα πρωτου κρυωσει ο καφες.

- Εσυ δεν ειπες οτι ειναι μονο για εσενα;, τον ρωταω παιχνιδιαρικα σηκωνοντας το ενα μου φρυδι.

- Εε ειπα να τα μοιραστουμε. Κριμα εισαι κι εσυ., λεει και γελαμε και οι δυο.

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

Σκουπιζω και το τελευταιο πιατο και το βαζω στην θεση του.

- Oliviaaaa., ακουω τον Harry να φωναζει μεσα απο το σαλονι σαν να ειμαστε χιλιομετρα μακρια ενω ειναι μολις λιγα μετρα μακρια μου.

Αφηνω την πετσετα πανω στον παγκο της κουζινας και κατευθυνομαι προς το σαλονι. Προχωραω προς το μερος του και τον παρατηρω ενω κανει κατι στον υπολογιστη.

- Oliv..., παει να ξαναφωναξει.

- Εδω ειμαι., τον διακοπτω και καθομαι διπλα του.

- Συγνωμη μωρο μου αλλα δεν σε προσεξα., μου λεει και μου δινει ενα πεταχτο φιλι στα χειλη.

- Λοιπον, τι με ηθελες;, τον ρωταω.

- Αα ναι, σωστα. Ειπα σημερα να καλεσουμε τα παιδια εδω στο σπιτι για κανα ποτακι και μεζεδακι. Ξερεις εσυ.

- Αμε. Απλα πρεπει να καθαρισουμε το σπιτι, να παμε για ψωνια και να μαγειρεψουμε.

- Κανενα προβλημα.

- Αα και δεν εχω τι να φορεσω., προσθετω μετα απο λιγο.

- Μην ανησυχεις. Αυτο το εχω ηδη κανονισει., μου απανταει με ενα πονηρο χαμογελο ζωγραφισμενο στο πανεμορφο προσωπο του.

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

- Λοιπον, με προσεχεις;, τον ρωταω για να σιγουρευτω πως δεν θα χρειαστει να του τα ξαναπω.

❇LIMERENCE↪h.s❇ (ON HOLD)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora