SÜRTÜĞÜN GÖLGESİNDE +18

Baba ve Kız

Bu bölümü yazarken babasıyla promblem yaşamış kızların yazılarından yararlandım. İnşallah güzel bir bölüm olmuştur.

Mat eve geldiğinde Zayn mutfakta kendine yemek hazırlıyordu. Mat cesaretini toplayıp mutfağa gitti babasıyla konuşup,vakit geçirmek istiyordu.

"Merhaba"

Zayn cevap vermedi.

"Yardıma ihtiyacın var mı?"

Zayn yine cevap vermedi. Mat orada yokmuş gibi davranıyordu.Mat böylesinin şuan için daha iyi olduğunu düşündü. Duvara konuşuyormuş gibi babasına içini dökebilirdi.

"Nerede mutlu bir aile görsem, genzimde derin bir yanma hissi, kalbimin ortasına saplanan bir ağrı, kulaklarımda uğultular hissediyorum. Sebebi sensin baba sen yoksun. Varsın, hayattasın ama yoksun. Sen bunu dedirtecek kadar kimsesiz bıraktın beni. Annem yok evet ama o hayatta da değil onun yokluğuna alışıyor. Seninkine alışılmıyor buradasın karşımdasın ama sana söylediklerimi duymayacak kadar uzaksın bana."

Zayn sesini bile çıkarmadı.

  "Daha kaç kez düşeceğim baba, bana bakarken gözlerinin ardında gördüğüm boşluktan? Daha kaç kez o gözlerdeki soğuk donduracak beni? Daha kaç kez atlayacağım aramıza koyduğun uçurumdan? Kaç kez daha öleceğim? Bir sevgi kaç ölüm eder baba? "

Zayn suratını astı, sırtı Mat'e dönük olduğu için Mat, surat astığını görmedi.

"Sanırım insanın en çok ihtiyaç duyduğu şey babasının sıcaklığı. Özellikte kızlar için.Babasının arkasında olduğunu bilen kızlar kendine güvenir mesela Darcy gibi,babasının sıcaklığını hissetmeyen kızlarsa kendini aciz hisseder, benim gibi.Hele bide baban hayattaysa yanındaysa ama varlığını hissedemiyorsan...Kanatların kırılır uçamazsın, dizlerin kanar kimse öpmez sonra gözyaşlarını siler kendin kalkarsın ayağa güçlü değilsindir ama kimse anlamayacaktır seni kimse umursamayacaktır o yüzden gülümsersin hiç bir şey olmamış gibi dimdik ilerlesin ama içinde ne fırtınalar koptuğunu kimse bilmez için acır da susarsın. Bide seni umursamadığı zamanlar ki eğer sıcaklığını hissedemiyorsan çoğunlukla umursamıyordur tıpkı senin gibi. Yok olmak istersin, seni sevmediğini düşünürsün, hayır saçma bir düşünce değil çünkü öyle hissettirir, sevilmeyi hak etmediğini düşünürsün, değersiz hissedersin.Sen onun gözüne girmek için her şeyi yaparsın da görmez ya artık kim görse umurunda olmaz.Onun sıcaklığını, sevgisini, güvenini hissedemedikçe içinde kocaman bir boşluk oluşur ve sen o boşlukta boğulursun. Sanki o boşluktan düşüyormuş gibi hissedersin. Birine tutunmak istersin. Mesela böyle zamanlarda sıcaklığına sığınabileceğim beni koruyup kollayacak bir kardeşim olsun çok isterdim.Ama kardeşin de yoksa eğer daha da batarsın daha da büyür içinde ki boşluk, sevilme , değer görme isteği. Bencilce değil bence o içinde ki boşluğu sevgiden, güvenden, değerden, şefkatten başka hiç bir şey dolduramaz bilirsin.Birini istersin yaralı, kırık kalbinle sevebileceğin, tutunabileceğin birini istersin.Ama hayatında ki en önemli adam sana değer vermezken, sen hayatında ki en değerli adama bile güvenemez iken herhangi birine güvenme fikri saçmadır. . Belki de kaybettiği nokta şudur  sevdiği adam da babasının sıcaklığını arar ama bulamaz. İçinde ki bastırılmış sevginin ne kadar büyük olduğunu bilir  ama kimsenin o sevgiyi hak etmediğini de bilir. Yalnızlığın sıcaklığına sığınmak ister yapamaz çünkü soğuktur yalnızlık, buz gibidir de ısıtan olmaz.Kaya gibi sert olur o kız güçlü ama içinde ki çocuk yüzünden sevecen güler yüzlü. Zaten belli etmez ama içinde küçük aciz yaralı bir kız çocuğu saklar. O kız çocuğu babasına kendini sevdirmek için hep olgun gözükmüştür o yüzden hep aynı yaşta kalır.O kızlar dıştan olgun gözükürler, kendine güvenirmiş gibi gözükürler. Ama içlerinde aciz, yaralı kız çocukları saklarlar. Kendimden biliyorum tüketiyor insanı bu kargaşa... Sen beni tüketiyorsun baba."

Zayn yüzünü Mat'e doğru döndü.

"Söyleyeceklerin bitti mi? "

"Bitti"

"Şimdi beni dinle. Ben iyi bir adam değilim. Senden öncede iyi bir adam değildim senden sonra da iyi bir adam olmadım. Hayatımda kısa bir süre iyi oldum o da annen sayesinde oldu. Sonra sen doğdun, geldin hayatımda ki en değerli varlığımı aldın benden. Sen sevdiğin birini kaybetmek nedir bilir misin? Her sabah güne onun o güzel yüzüyle başlarken , şimdi onsuz bir sabaha uyanmanın canımı nasıl yaktığını ben sana  anlatamam. Bu acının bir ifade şekli yok. Ben annenden önce kimseyi sevmedim. Benim içimde ki bütün iyi , güzel duygular annenle birlikte gitti. O yüzden benden sevgi bekleme, sana verecek bir sevgim kalmadı. "

Mat göz yaşlarını tutamayıp ağlamaya başladı.

"Son olarak şunu söyliyim sana annen seni çok sevdi. Benden çok,canından çok sevdi seni. Doğurursan ölürsün dedim, dinlemedi beni. Hep bir umudu vardı, seninle yaşayacağı güzel günleri düşündü ama olmadı. Sende eğer birini seveceksen beni değil,seni her koşulda sevmiş olan anneni sev. "

Zayn mutfaktan çıktı ve odasına gitti. Mat olduğu yerde kalıp ağlamaya başladı. Annesini düşündü o güzel, melek yüzlü annesini. Keşke yanımda olsaydı, sarılsaydı bana, saçlarımı okşasaydı, kulağıma her şey geçecek ben hep yanındayım diye fısıldasaydı diye geçirdi içinden.

Odasına geçip üstüne başına çeki düzen verdi. Aynada yansımasına baktı ve kendine bir söz verdi. Artık bu evde kalmayacağım , beni sevmeyen bu adamla bir dakika bile geçirmeyeceğim.

Yoğun istek üzerine işte yeni bölüm karşınızda. Umarım beğenmişsinizdir. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum