[✔] BOOK I : The Love Cycle

chapter 6 - friends

SUNNY'S POV

"Hey are you okay?" Napakurap ako at tumingin kay Cara, "Namumula ka"

Napahawak ako sa dalawang pisngi ko at umiwas ng tingin sakanya. Sino bang hindi kung yung nasa isip mo ay puro Rain. Yung tingin nya sakin kanina. Para syang leader ng isang gang na handang patayin yung kalaban nya. Ano bang nakain ng dalawang yun at bakit naging straight?

"You're spacing out again" sabi ni Cara.

"What? It's normal" sagot ko.

"Not really" sabi nya, "You should atleast tell me"

"Why would I?" Mataray kong sabi sakanya. Tinaasan nya ako ng kilay, "It's Rain....ning. Yes it's raining" sabi ko sakanya at pumunta sa bintana ng classroom para tingnan yung weather. Umuulan naman talaga eh.

Tuminghala ako para makita yung langit. Mukhang papalakas yung ulan at baka kukul—

"Sunny!"

*DUUUG!!*

"Kyah!"

"Bakit?"

Napatingin ako kay Thunder nang bigla nalang syang sumulpot sa likod ko. Hindi ko alam kung san ako nagulat eh. Sa pagsulpot nya o sa pagkulog ng langit. Siguro nagulat ako sa dalawang kulog.

"Anong kailangan mo?" tanong ko sakanya. Tumabi sya sakin at tumingin rin sa labas.

"Yung plano natin" sabi nya.

"Oh ano meron?" tanong ko.

"Nakalimutan mo na agad!?!?" galit nyang tanong kasabay ng pagkulog ulit ng kalangitan. Feeling ko talaga may koneksyon si Thunder at yung kulog eh.

"Wag ka ngang ganyan. Aatakihin ako sa puso—"

"Bakit?" *DUUUUG*

"B-Basta wag kang magsalita"

"Bakit" *DUUUG* "Nga?"

"Seriously!?!? Bingi ka ba?? Hindi mo napansin kapag nagsasalita ka, kumukulog!?"

*DUUUG!*

Napasapo ako ng noo, "Nevermind"

"So about sa plano. Pag naging magkaibigan na kami ni Rain, at kayo ni Snow.. Tatandaan mo to.. Kailangan ko munang lumayo kay Snow at ganun ka rin kay Rain" tiningnan ko sya.

"Ano? Bakit nama—"

"Ilang araw na natin silang kinukulit? Ginugulo? I think nasanay na sila sa pangungulit natin. Kung lalayo tayo sakanila, malay mo, mamimiss nila tayo diba? Ayun pa nga sa librong binasa ko, absence does make the heart grow fonder" napaiwas ako ng tingin sakanya.

"May point ka naman. Pero mukhang mahirap yung sayo" sabi ko.

"Bakit?"

"Kasi babaero ka. Marami kang kasamang babae. Siguro akala nya isa lang sya sa mga pinaglalaruan mo at baka napagod ka lang kakakulit sakanya. Mas may alam ako sayo kasi pareho kaming babae" sabi ko at ngumuso.

"Well, tingnan natin. Alam mo sa totoo lang, tama yung kaibigan ko. Sana in the first place, hindi ko dapat sya kinukulit. Kasi ang mga tomboy, mas close nila yung mga lalaki kesa sa mga babae. Kung hindi sana ako desperado, edi sana magkaibigan na kami ngayon" sabi nya at yumuko.

Bobo pala to pag desperado eh.

"Edi magbago ka" sabi ko sakanya. Napatingin sya sakin at hinintay na may idadagdag ako, "Wag mo syang pansinin, maging malamig ka sakanya, itago mo yang pagkabubbly mo, ipakita mo yung cool side mo, and that feelings of yours? Keep it. At isa pa, huwag ka nang magjowa pa. Daig mo pa si Zeus sa pagiging babaero mo eh" sabi ko. Natawa naman sya at ginulo ang buhok ko. Taena naman yung buhok ko pa.