[✔] BOOK I : The Love Cycle

chapter 53 - mascot

Snow's POV

" geogjeonghaji ma love
i modeun geon uyeon-i aninikka
ulin wanjeon dalla baby
unmyeong-eul chaj-anaen dul-inikka"

"Oh shit! Fck no! Yas that's right aha! W-w-w-OOOOOH!!!!"

"ujuga saeng-gin geu nalbuteo gyesog
muhan-ui segileul neom-eoseo gyesog
ulin jeonsaeng-edo ama da-eum saeng-edo
yeong-wonhi hamkkenikka"

"AAAAAAAHH OH MY GOD! WAIT WAIT, OMG!"

Napatayo ako sa sofa habang nakataas ang dalawang kamay. I just did that OH MY GOD! Just one try with all combo cleared DNA normal like omfg! I just did that. I'm so proud!

Umupo ulit ako para laruin yung Illegal nang biglang umiba ang screen ng phone ko. Bumungad sakin ang mukha ni Thunder sa screen.

Sinagot ko naman ang tawag.

"Hello?"

"Babe!"

"Don't babe me"

"Babe, I miss you"

Umecho ang boses nya nang sumigaw sya. Saan nanaman ito tumambay?

"Nasaan ka?"

"Pupuntahan mo ko?"

"Tinanong ko lang"

"Pumunta ka nalang dito Snow please~"

Umirap ako, "Ako pa sayo, maglaro ka nalang ng bagong larong nahanap ko. Maaaliw ka dito"

"Can I atleast see you?"

Natahimik naman ako. Tatlong araw pa nga akong suspended, what's more kung isang week? I admit, I missed him too, pero wala na akong maggagawa eh.

Kung tatanungin ako, pinagsisihan ko ba? Ha! No way. I'm satisfied and she deserved it. Pasalamat nga yun at may-ari sya ng school eh, kung hindi, sisirain ko na yung pagmumukha nya. Nakakagigil lang.

Pinaggalitan ako ni Papa at ni Mama, si Kuya mukhang proud pa sakin.

"Seriously Thunder?"

Nanatili syang tahimik kaya napairap nalang ako. Gusto ko man patayin ang tawag at bumalik nalang sa paglalaro ng Superstar BTS, kailangan ko pang asikasuhin tong nagtatampo kong tuta.

"I miss you too" mahina kong sabi at narinig ko ang paghinga nya sa kabilang linya, "Pero sa monday pa talaga tayo magkita"

He whined. Parang tuta nga naman.

"Snow naman! Bakit kasi ayaw mo kong papuntahin jan or kahit magkita man tayo sa isang restaurant, mall or something na meeting place- Bakittttt???"

"Kasi nga grounded ako! Bawal akong lumabas ng bahay at bawal magpabisita ng kaibigan dito or classmate so anong maggagawa ko eh pinili ko yung cellphone ko kesa sa lumabas ng bahay" sagot ko sakanya.

"Pinili mo talaga yung phone mo kesa sa makipagkita sakin" mahinang sabi nya. Yung feeling na ako pa yung mag-a-adjust.

Seriously, sino bang babae samin?

"Thunder, intindihin mo nalang. The reason why I chose cellphone dahil kahit papano, may communication parin ako sayo kahit gabihin man tayo because if magkita tayo, mas lalo kita mamiss especially when I'm about to sleep. Naintindihan mo ba ako?" Sabi ko sakanya.

I heard him whine again. Siguro sya talaga yung babae saming dalawa. Napairap ako dahil sa katigasan ng ulo nya. Akala ko ba matalino to?

"Anyway, nasaan ka nga?" Tanong ko.