Korku Oteli ~Yeni Yaşam~

16.Bölüm~Sağdan Tabi Ya...

"Sağdan tabi ya, sağdan,"diye homurdandım.

"Ece, vallaha sağ diye biliyordum ne bileyim kaybolacağımızı?"

"Tamam, Berke. Kızmayacağım."

"Kızacağın kadar kızdın zaten."

Sanırım kırılmıştı. Gözlerinden belliydi kırıldığı.

"Berke."

Benden tarafa bakmadan cevap verdi. Cama bakıyordu. "Hı?"

"Özür dilerim. Çok yüklendim."

"Önemli değil, Ece. Üzülme. Senin böyle şeyleri kafana taktığını ve çabuk üzüldüğünü biliyorum. Ayrıca çabuk öfkeleniyorsun, bazen de çok geç. Ama çabuk geçiyor sinirin. Seni, senden iyi tanıyorum."

Ağzım açık kalmıştı.

Benim saçımı, yüzümü incelemek yerine, duygularımı inceliyordu.

Kendim seçmediğim şeyler yerine, seçimlerimle ilgileniyordu.

Beni, ben olduğum için seviyordu.

Bunu size anlatamam. Herkesin yaşamayı hak ettiği tarifsiz bir duygu.

Düşüncelerimden Berke'nin sesiyle ayrıldım.

"Buğra'yı arasak, o bilir belki yolu."

"Berke burada hat çekmiyor ve yakıtımız çok az kaldı."

"O zaman biz de klişelerdeki gibi terkedilmiş bir dağ evi buluruz."

Gülümsedim. "Biz mi? Ciddi misin?"

"Ece soğuktan donacağız, cidden bir şeyler yapmamız gerekiyor."

"Şehir buraya ne kadar uzakta?"

"Yürüme mesafesinde değil. Ve, çok uzak olmasa da yakın da değil."

Yüzüm düşmüştü. Ne yapacaktık?

"Üzülme, bir yolunu buluruz."

***

Harika, arabada uyuya kalmıştık ve hava kararıyordu. Bizimkiler, özellikle Buğra, çok merak etmiş olmalıydı.

Daha sonra yolda bir ışık gördüm. Evet, bir araç geliyordu.

"Berke! Berke uyan!"

Uyandığında arabadan indim ve ellerimi sallamaya başladım.

"Buradayız, yardım edin!"

Berke de bağırıyordu.

Araç bize iyice yaklaştığında, ne olduğunu net görebilmiştim. Bu bir kar küreme makinesiydi ve arkasında da tuzlama aracı vardı. Demek ki burası işlek bir yoldu.

Adam bizi görünce durdu. Berke adamın yanına gitti ve bir şeyler konuştuktan sonra elinde büyükçe bir şişeyle yanıma geldi.

"Yakıt aldım, yollar da açıldığına göre geri dönebiliriz."

***